โผผินบินเหนือฟ้า ปักษาน้อย ปีกเจ้าคอยกลางร่อนยามลมไหว ปักษานกนั้นเจ้าช่างได้ใจ บินหลงพงไพรไปไม่กลับมา เสียงเพียกเสียงพร่ำลำนำไพร เสียงอะไรเสียงนั้นดังแว่วมา นกน้อยไม่รู้ ภาษีภาษา ถูกศรตราปักอกให้ตกใจ โอ้ละหนอเจ้านางนกปักษี ใจพี่นี้แทบขาดสะบั้นไป เห็นเช่นนี้ ตัวพี่นี้น้ำไหล ด้วยพรานใหญ่พรากเจ้าไกลจากใจพี่ บินเถิดบินเจ้าบินสู่สวรรค์ ตัวพี่พรัน ต้องตรอมทุกข์ทวี จากกันไปในภพชาติครานี้ อีกกี่ชาติขวบปีจึงได้เจอ ขอพรองค์พรหมช่วยดลให้ ให้เจ้าได้เป็นหงษ์ทอง ด้วยนะเออ เกิดชาติใหม่ต่อไปคงได้เจอ นกที่เสมอเทียมครุฑ สุดสง่า รอชาติหน้าชาติไหนจงจำไว้ เมื่อเจ้าได้เป็นหงษ์โปรดกลับมา มารับพี่ไปอยู่ด้วยนะแก้วตา สู่สวรรค์อินทราของพระพรหม ...............................................................................................
27 มีนาคม 2547 19:18 น. - comment id 237771
รูปหงษ์ไม่มีเอานกพิราบแทนไปก่อนนะครับ
27 มีนาคม 2547 20:33 น. - comment id 237833
เขียนได้ความเก่งจริงค่ะ ขออนุญาตช่วยหน่อย เสียงในบาทที่หนึ่ง และ สอง พยายามให้เป็นอักษร สุง ต่ำ แต่อย่ากลาง นะคะ ส่วนบาทสามพยายามให้เป็นเสียงสามัญจะดีกว่าเสียงอื่นนะคะ เช่น เสียงเพรียกเสียงพร่ำนำไพรก้อง แว่วเสียงร้องเสียงดังแว่วแจ้วภาษา นกน้อยไม่รู้ถิ่นบินเล่นมา ถูกศรตราปักอกให้ตกใจ อะไรทำนองเนี้ยน่ะคะ ลองๆดู เสียงกลอนไปอ่านของ คุณเวทย์ เธอแนะนำไว้ดีเหมือนกันนะคะ ทิกิ
27 มีนาคม 2547 21:45 น. - comment id 237872
เพราะดีค่ะ.......มาทักทายนะค๊า.....^o^
27 มีนาคม 2547 21:50 น. - comment id 237875
ขอบคุณที่ชี้แนะนะครับ จะพยายามปรับปรุงให้ดีขึ้น
27 มีนาคม 2547 22:46 น. - comment id 237912
กลอนแต่งได้ดีนะค่ะ ถึงแม้จะผิดเสียง แต่เชื่อว่าคุณจะพัฒนาดีขึ้นไปเรื่อย ๆ เป็นกำลังใจให้เสมอนะค่ะ เนื้อเรื่องสวยงามมากเลยค่ะ อ่านแล้วเห็นภาพเลย
27 มีนาคม 2547 22:49 น. - comment id 237915
ขอบคุณมากทุกคนครับที่มาทักทาย