อันสิ่งหวงของรักที่ใฝ่หา ข้ามเวลาพ้นผ่านเป็นความฝัน หมุนเปลี่ยนเวียนไปไม่รู้กี่วัน ยามจากกัน เสียงเพียก เรียกร้องไห้ อันสิ่งรัก ยิ่งรัก ต้องลาจาก ต้องจำพราก พรากจำ จากไกล ความหวั่นไหว ไหวหวั่น ให้หวั่นใจ ทำให้ใคร ต่างต้อง ต้องร้องไห้ คิดถึงฝัน ในวันที่ว่างเปล่า คิดถึงเงาแห่งกรรม ชอกช้ำใจ ด้วยเหตุไฉนทำไมจึงจากไกล ให้ใจหาย หายใจไม่ทั่วปอด สิ่งรัก รักสิ่งพรรค์ สร้างสรรค์ให้ สิ่งไหน สิ่งนั้น ที่เจ้าเคยกอด ไม่มีแล้วความรักที่อ้อนออด ต้องจำทอดลาร้างอ้างว้างใจ...
พิราบสีขาว 26 มี.ค. 2547 03:48 น. - ID 49598 
2651
5
0
26 มีนาคม 2547 03:52 น. - comment id 237123
ทุกสิ่งเป็นอนิจจัง ท้ายสุดคือ อนัตตา แต่เมื่อยังมีชีวิตอยู่ก็อยากได้รักไว้แนบกายไม่ว่าสุดท้ายจะเป็นเช่นไร
26 มีนาคม 2547 13:09 น. - comment id 237241
:)
26 มีนาคม 2547 14:30 น. - comment id 237271
ยกมือสนันสนุนเห็นด้วยนะค่ะ แวะมาทักทายค่ะ *-*
26 มีนาคม 2547 16:48 น. - comment id 237336
อันสิ่งรักยิ่งรักยิ่งลาจาก ต้องมาพรากจากไปให้ใจเหงา สุดแสนเปลี่ยวเดียวดายในใจเรา เมื่อคนรักคนเก่าไม่หวนคืน *-*เห็นด้วยเหมือนคุณNuch ค่ะ*-*
26 มีนาคม 2547 17:03 น. - comment id 237347
หนึ่งคือของรักของเรา...เราจะไม่ให้ของรักของเราไปเป็นของคนอื่น
26 มีนาคม 2547 17:26 น. - comment id 237356
ท้ายสุด สุดท้ายชีวิตก็เหมือนฝัน ต่างคน ต่างกันไม่ว่างวายเว้น จงสร้างทำการแต่สิ่งที่จำเป็น เพราะทุกอย่างที่เห็นไม่มีตัวตน
26 มีนาคม 2547 19:21 น. - comment id 237423
ยิ่งรักนักมักหน่ายมักหายรัก ยิ่งคิดนักยิ่งงงยิ่งสงสัย ยิ่งรักมากคิดมากลำบากใจ เพราะสิ่งใด ฤ เที่ยงแท้แลคงทน ?
26 มีนาคม 2547 23:43 น. - comment id 237581
เหมือนของรัก ของหวง ของพวกดารา ไม๊นะ จะได้เอามาบริจาค..อิอิ
27 มีนาคม 2547 12:56 น. - comment id 237705
อาจเหมือนของดาราก็ได้ นะพี่
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
