หน้าส่วนตัว
จับดินสอเขียนไปบรรยายโศก
คล้ายว่าโศกทุกข์ทนจนหม่นหมอง
มองรอบข้างแล้วร้องไห้ใจไม่ปอง
แม้จะร้องเพียงใดใครได้ยิน
รอบข้างคือความจริงทิ้งวิเวก
ใจโดนเสกอยู่ภายใต้ในสายสิญจน์
กลัวความช้ำกล้ำกลายทำร้ายสิ้น
ความเคยชินที่เคยได้ไม่อยากจำ
จับดินสอขีดเขียนร้อยเรียงเล่า
เขียนความเหงาที่เผาใจให้คมขำ
เขียนความโศกที่อยู่ในใจสีดำ
เขียนความช้ำบรรยายผ่อนคลายใจ
ฉันโดดเดี่ยวอ้างว้างอย่างว่างเปล่า
ฉันปวดร้าวเศร้านักจักรู้ไหม
ฉันขมขื่นฝืนทนจนโหยไห้
สิ่งที่ได้จากรอบข้างคือห่างกัน
จับดินสอน้ำตานองมองความทุกข์
อยากมีสุขแต่เป็นได้แค่ในฝัน
ยามนี้มีแค่ทุกข์ที่ผูกพัน
ความสุขนั้นห่างไกลไม่กลับคืน
ในหัวอกรู้ตัวดีว่าขี้แพ้
จึงอ่อนแอกับโลกทนโศกฝืน
สิ่งที่ฉันเคยรับได้ไม่ยั่งยืน
ซ้ำต้องทนกล้ำกลืนกลืนน้ำตา
นี่คือสิ่งรอบข้างช่างว่างเปล่า
แสนเหน็บหนาวเหงาใจไม่กังขา
สิ่งที่ได้คือเจ็บซ้ำช้ำเรื่อยมา
เวทนาตัวข้าแท้แพ้ความจริง
จับดินสอบรรยายคลายความเหงา
แม้ตัวเราต้องทุกข์ท้อต่อทุกสิ่ง
ความรู้สึกข้างในไม่ไหวติง
และความจริงที่ได้รับกลับทุกข์ทน
- - - ตอบคุณชัยชนะ - - -
จับปากกาลากเส้นสายบรรยายโศก
ในหัวอก ท้อใจไย ในชีวิต
ดูเดี่ยว เดียวดาย คล้ายมืดมิด
คนใกล้ชิด รอบข้าง มองบ้างเธอ
จาก : รหัสสมาชิก : 5053 - ชัยชนะ
น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม 22 มี.ค. 2547 16:16 น. - ID 49302 
1359
8
0
22 มีนาคม 2547 17:46 น. - comment id 235063
เป็นกลอนที่เพราะมากค่ะ แต่งเก่ง ทั้งคู่เลยค่ะ
22 มีนาคม 2547 18:01 น. - comment id 235068
...ชมผลงานค่ะ เพราะจัง...
22 มีนาคม 2547 19:04 น. - comment id 235085
จับดินสอ ก่อร่าง ทางชีวิต ไยสิ้นคิด ชีวิตนี้ ยังมีหวัง อย่าเกรงกริ่ง กลัวไย ใจเวงวัง คนรอบข้าง คือฉัน นั้นเอ็นดู อย่ามองตน คนขี้แพ้ แต่ในมุ้ง ให้หมายมุ่ง ชัยชนะ ถ้าใจสู้ ทดลองทำ ตามความคิด ผิดเป็นครู ให้เรียนรู้ ถ้าไม่พร้อม จึงยอมรับ จับดินสอ ก่อร่าง สร้างไออุ่น ให้ครุกรุ่น ใจเดิมเดิม เริ่มขยับ อย่าท้อถอย โชคชะตา คราอาภัพ ให้ซึมซับ ความกล้า อย่าประชด จิตคนึง ถึงกัน สัมพันธ์แน่น ทั่วทุกแคว้น แรงใจ ใสหมดจด ใส่กลอนปลื้ม ดื่มด่ำ งามช้อยชด ขอกำหนด งดงาม ตามทางเดิน
22 มีนาคม 2547 20:55 น. - comment id 235154
จับดินสอ ก่อร่าง สร้างอักษร เป็นบทกลอน ก่อนนอน ย้อนห่วงหา จับดินสอ เขียนซึ้ง ตรึงวิญญา ร่ายเป็นมนต์ ดลมา สู่บทกลอน *-*กลอนน้องไพเราะมากเลยค่ะ อ่านแล้วเห็นภาพ และขอฝากชมคุณชัยชนะสำหรับบทนี้นะค่ะ แต่งได้ดีมากเลยค่ะ ชื่นชมทั้งคู่เลยค่ะ*-*
22 มีนาคม 2547 21:37 น. - comment id 235191
มาเยี่ยมชมค่ะ..แต่งได้ไพเราะ..และงดงาม..ทั้ง 2ท่าน....ขอชื่นชมค่ะ...
22 มีนาคม 2547 22:59 น. - comment id 235228
:)
23 มีนาคม 2547 04:52 น. - comment id 235333
ขอบคุณค่ะคุณ ฟ้าสีคราม& กล้าตะวันnamsia ผู้หญิงไร้เงา คุณราชิกา แล้วก็พี่ทิกิมากๆค่ะ ที่มาเยี่ยมเยียนผลงาน
23 มีนาคม 2547 05:09 น. - comment id 235336
น้ำใจใสจากคุณการุณล้ำ ที่สอนคนเจ็บช้ำให้หายเหงา จับดินสอร่างลงเป็นเรื่องราว แต่งเป็นบทกลอนยาวคลายเศร้าใจ บอกไม่ให้มองตนเป็นคนแพ้ ถ้าแน่วแน่ในใจนักจักขวักไขว่ ผิดเป็นครูใช่เป็นเช่นพิษร้าย ค่อยเป็นไปใช่เร่งรัดจัดให้ดี แม้ถ้าจับดินสอเพื่อรอทุกข์ เพราะความสุขผลาญใจให้เป็นสี จับดินสอต่องานสานกวี ต้องขอบคุณท่านนี้ที่เมตตา
23 มีนาคม 2547 11:58 น. - comment id 235381
คนดี.. พี่พุด.เคยกระซิบขอให้แปรนามปากกา ที่พาใจดวงร้าวพี่พุดเศร้าตามทุกครา และกับบทเหว่ว้าแสนงามนี้เช่นกันค่ะ ขอเป็นขวัญกำลังใจเคียงไปในถนนสายฝัน สายดอกไม้หหวานหวังนี้นะคะ สำหรับชัยชนะ ลูกผู้ชาย..สุภาพบุรุษหัวใจได้ร้อยทั้งร้อย ที่มีน้ำใจมาห้อยหวานงามดามหัวใจทุกนวล พุดก็ขอปอกเปลือกใจด้วยคำว่า *หากจะรักอย่ากลัว..คำว่าเสียใจ* และ หากรักแล้วไฉนชอบหนี*ราวเจ้าบ่าวกลัวฝนฝันวสันต์สวาทเสียจริงเสียจัง อันนี้..พุดมากระซิบฝากแทนใจหยิงหนึ่งที่มีดวงใจแสนงาม..หากชัยชนะรู้ค่าไม่เสียเวลา.. ให้ยิ่งนานไปนะคะ และสาบานด้วยใจ ใครใครอย่าเหมาเป็นพุดพัดชาอีกนะ เบื่อจ้าเบื่อจัง..
23 มีนาคม 2547 16:13 น. - comment id 235559
พี่จ๋า...อันชื่อเสียงเรียงนามงามดีอยู่ พี่จ๋า...แม้จะดูทุกข์ทนหม่นเจ็บช้ำ พี่จ๋า...แม้ชื่อนี้ชี้ให้จำ พี่จ๋า...น้องมิอาจเปลี่ยนคำผันเปลี่ยนไป ขอบคุณมากค่ะพี่ แต่ชื่อนี้ก็ดีอยู่แล้ว เพียงแต่มันอาจจะดูไม่สดใสก็เท่านั้น แต่ก็ขอบคุณสำหรับคำแนะนำที่พี่แนะตลอดมานะคะ
23 มีนาคม 2547 16:25 น. - comment id 235566
เพราะมากเลยน้องฟ่าง
26 มีนาคม 2547 14:41 น. - comment id 237278
ขอบคุณค่ะพี่
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
