รู้สึกโดดเดี่ยว..เคว้งคว้าง ทั้งที่เดินอยู่ท่ามกลาง..ความสับสน มากมาย..รายล้อมด้วยผู้คน กลับว้าเหว่เสียจน..หมองหม่นวังเวง หัวใจที่ยังไม่กลับฟื้น.. อ่อนแอเกินจะฝืน..การข่มเหง รับไม่ไหว..หากจะเอาไปละเลง ต้องยกแขนกอดตัวเอง..หวังพ้นภัย ยิ่งเดินก็เหมือนยิ่งหนาว.. ยิ่งคิด..ยิ่งปวดร้าวยิ่งสงสัย อยากวิ่งหนี..แต่เหมือนว่ายังอาลัย ขาเลยค่อยค่อยก้าวไป..คล้ายว่า..รอ.. ยิ่งทบทวนยิ่งกลับจะ..สับสน บวกกับความกังวล..จนทุกข์ท้อ ทุกสิ่งไม่ง่าย..แม้การกลืนน้ำลายลงคอ เกินรู้ซึ้งว่าการเฝ้ารอ... ท ร ม า น ... ..............................................
ผู้หญิงสีม่วง 21 มี.ค. 2547 17:37 น. - ID 49223 
696
5
0
21 มีนาคม 2547 19:11 น. - comment id 234456
:)
21 มีนาคม 2547 19:34 น. - comment id 234478
โห..ลึกซึ้งมากเลยคับ..^_^
21 มีนาคม 2547 20:52 น. - comment id 234522
หน้าส่วนตัว
..ลึกๆ.. ที่อยู่ข้างใน...
บางครั้ง..บอกใคร ..ไม่ได้...
..เก็บเร้น ..บางอย่าง ที่ขาดหาย...
ทำได้ ..แค่ .. ร้องไห้ ..กับตัวเอง...
...
..พี่สาว..คนดี...
บทกวี ...บอกบางอย่าง...
..ขอให้ รู้...เรนจะอยู่..เคียงข้าง...
..จะเหงา ..หรืออ้างว้าง...เรนไม่ห่าง..พี่แน่นอน... นะคะ..
..เป็น กำลังใจ ..ให้พี่สาว..คนดีของเรนนะคะ...
21 มีนาคม 2547 21:37 น. - comment id 234553
กินใจอย่างแรงเลยยยยยยยย
22 มีนาคม 2547 10:03 น. - comment id 234786
เพราะมากมายเลยค่ะ
22 มีนาคม 2547 15:25 น. - comment id 234972
นั่งต่อตัวอักษรนานแล้วไม่สำเร็จ เฉลยเหอะ
22 มีนาคม 2547 19:09 น. - comment id 235089
ง่า...ปราดเปรื่องอย่างคุณฤกษ์...ก็เลยคิดมากไปมั๊งคะเนี่ยย ก็แค่ Edit แล้วก็ SelectAll แค่เนี๊ยะแหละค่ะ... ตั้งโค้ดสีอักษรให้มันเป็นสีขาวน่ะค่ะ ^_^ .....
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
