ยามย่ำค่ำทำใจให้ได้หลับ ใยมากลับนั่งเพ้อละเมอหา โอ้ยอดรักดวงใจในชีวา วันนี้มากลายลับกลับเปลี่ยนแปลง เคยมีอยู่เป็นคู่ชู้ชูชื่น ต้องสะอื้นโหยไห้ไร้แถลง เธอจากไปรักฉันได้เปลี่ยนแปลง แม้ไม่แจ้งชี้แจงรู้ชะตา ต่อให้ฉันดีแค่ไหนคงไม่เห็น ที่ฉันเป็นเฝ้ามีจิตคิดห่วงหา ก็คือฉันรักมั่นเสมอมา แต่ใยเลยไร้ค่าน่าเสียดาย ..........หากเผื่อใจเอาไว้เจ็บคงไม่ต้องเก็บมาเขียนเป็นกลอนนี้..ว่ามั้ยคะ?
21 มีนาคม 2547 04:27 น. - comment id 234143
:)
21 มีนาคม 2547 08:05 น. - comment id 234183
พัฒนาขึ้นมากเลยนะครับ คอยดูอยู่
21 มีนาคม 2547 09:33 น. - comment id 234195
ขอบคุณคำติชมค่ะ
21 มีนาคม 2547 13:15 น. - comment id 234244
เหตุไฉนใจฉันต้องหวั่นไหว เมื่อเธอเดินจากไปไม่เหลียวหลัง ไม่หันมามองกัน ว่าตาฉันนั้นมีแต่น้ำตา เศร้าจังเลยค่ะ โดนใจจังเลย
21 มีนาคม 2547 15:08 น. - comment id 234286
หายไปไหนมาเหรอ เจลใส รู้ป่าวว่ารออ่านกลอนอยู่นะ
21 มีนาคม 2547 16:51 น. - comment id 234358
ไม่ได้ห่างหายหน้าตาไปไหน เพียงแค่ใจหนึ่งใจได้ทดท้อ เบื่อเหลือเกินความรักที่เฝ้ารอ เลยหยุดพอขอเวลามาทำใจ ก็ไม่ได้หายไปไหนมาหรอกค่ะพอดีเข้าเน็ตไม่ได้หลายวันเลยไม่ได้มาโพสกลอน อิอิ เพิ่งรู้ว่ามีคนคิดถึง
21 มีนาคม 2547 20:14 น. - comment id 234500
เขียนดีจังค่ะ ยังไง ... ถ้ามีอะไร ก็เข้มแข็งไว้นะคะ แวะมาทักทายค่ะ