ทิ้งความหลัง..ให้จมผ่าน..กาลเวลา

When_i_Fall_in_love

   
       หากอดีต  ขีดเส้น ให้เป็นทุกข์
แล้วความสุข  อยู่ไหน  เมื่อใจถาม
หวนนึกภาพ  ครั้งก่อน  อยู่ทุกยาม 
เหมือนฟ้าคราม เมฆฝน กำลังโปรย 

      คืนฟ้าหม่น  ฉุดหัวใจ  ให้เศร้าหมอง
ยามแหงนมอง  ขึ้นไป  ใจมันโหย
หาความรัก  ครั้งถูกทิ้ง  ที่ร่วงโรย 
ร้องโอดโอย โหยให้ ใจระทม

     รอยอดีต  กรีดใจ  ให้แผลสด
น้ำตาหยด  ตอกย้ำ  ซ้ำเติมขม
ใจ...ทั้งใจ  ปวดแปลบ  แสบระบม
เกินจะข่ม  ใจรัก  ปักอุรา 

     อยาก...จะลืม  ความหลัง  ครั้งอดีต
ที่สะกิด  เฉือนใจ  ไหวอ่อนล้า
เริ่ม..ต้นใหม่  เริ่มรัก  อีกสักครา
ปรารถนา  รักแท้  มิแปรไป...

     มี...บ้างไหม  ใครสักคน  ที่ค้นหา
มองนภา  หลังฝนหลั่ง ยังมีหวัง
เฝ้าตามหา  รักแท้  ที่จีรัง
ทิ้งความหลัง  ให้จมผ่าน  กาลเวลา

     เธอคือใคร  คนนั้น จะใช่ไหม
เพราะหัวใจ  พร่ำบอก  ย้ำหนักหนา
แค่อยู่ใกล้  แม้เพียง เสี้ยวเวลา
ดังธารา  ไหลล่อเลี้ยง รดดวงใจ

    ฝากหัวใจ ไว้ที่เธอ  จะได้ไหม
เพราะเธอคือ  คนที่ใช่  ที่ใฝ่หา
อยากให้เธอ  ตอบกลับ  รับวาจา
คิดถึงบ้าง  บางเวลา  ก็พอใจ

      จะลอง  เชื่อหัวใจตน  อีกสักครั้ง
อาจพลาดพลั้ง  เจ็บช้ำ  น้ำตาไหล
ปล่อยให้มัน  เป็นเรื่อง  ของหัวใจ
กาลผ่านไป  ฉันจัก เจอรักจริง ......