ในห้วงของกาลเวลา ในแววตาของเธอที่นิ่งเฉย ในหัวใจเธอนั้นคงไม่มีฉันเลย ในวันนี้เธอจึงเอ่ยบอกลากัน ในวันนี้คงเป็นวันสุดท้ายที่จะได้พบหน้า ในวันนี้คงเป็นวันที่กาลเวลาเปลี่ยนผัน ในวันนี้คงจะไม่เหลือแม้แต่เสี้ยวของความผูกพัน ในวันนี้คงเป็นวันที่ชีวิตของเธอกับฉันต่างคน...ต่างเดิน
19 มีนาคม 2547 01:40 น. - comment id 233196
เพราะดีค่ะ ... ขยายความอีกนิดจะดีมากเลย แวะมาทักทายค่ะ
19 มีนาคม 2547 02:41 น. - comment id 233212
:)
19 มีนาคม 2547 12:06 น. - comment id 233290
ในวันที่ต้องจากลา ก้อเพราะเธอหมดความห่วงหาในตัวฉัน ก้อเพราะเธอหมดความรักให้แก่กัน เธอลืมความผูกพันจากฉันไปหมดเลย ................../*--*/.................
19 มีนาคม 2547 13:37 น. - comment id 233329
เดินหนึ่งก้าว..คิดถึงหนึ่งครั้ง เดินไปนั่ง..คิดถึงไม่หาย เดินเข้านอน..คิดถึงแสนสบาย เดินเดินไป..เดินไป เดิน เดิน..... ขอให้แต่ละก้าวที่เดินยังคงมีความทรงจำที่แสนดีอยู่สเมอนะครับ *-*
19 มีนาคม 2547 15:44 น. - comment id 233427
สุดท้ายก็ต่างคนต่างเดิน แม้จะเคยรักกันเหลือเกิน...แต่วันนี้ไม่ใช่ เหลืออะไรนอกจากน้ำตากับแผลใจ เคยกอดคอหัวเราะร้องไห้วันนี้ทิ้งชั้นไว้ลำพัง ^ ____________________ ^ มาเป็นกำลังใจ
19 มีนาคม 2547 19:59 น. - comment id 233518
กลอนนี้ถึงจะเศร้าแต่อ่านแล้วดีน่ะ
21 มีนาคม 2547 21:31 น. - comment id 234548
ในวันนี้คงเป็นวันสุดท้าย ที่เราจะได้เคียงกายได้ห่วงหา เพราะพรุ่งนี้แล้วซินะที่จะลา ไงขอให้เธอรู้ว่าฉันห่วงใย *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*