จะนอนมองฟ้านับดาวที่มีมากมาย จะยอมใจร้ายปล่อยใจไม่คิดถึงเธอ จะยอมทั้งนั้นแม้จะต้องนอนละเมอ ก็จะไม่ขอพบเธอให้เหนื่อยใจ ก็วันเวลาที่มีให้กันมาแสนนาน ทุกสิ่งที่แสนหวานต้องสลายไป เป็นเพราะหนทางที่แสนห่างไกล สุดโค้งฟ้าที่เห็นอยู่ร่ำไรไกลไกลตา นอนนับดาวที่ตกลงมาสู่โลก อธิษฐานให้มีโชคบ้างในบางครา ให้สมหวังกับรักที่แสวงหา อย่าให้เพียงผ่านมาแล้วก็ผ่านไป ในค่ำคืนในสายลมหนาว ดวงดาวบนฟ้าช่างสุกใส เพียงแต่ดาวที่อยู่ในใจ เป็นยังไงก็ยังเป็นเหมือนเดิม
18 มีนาคม 2547 18:25 น. - comment id 233014
มาเป็นแรงใจให้นะค่ะ กลอนน่ารักค่ะ
18 มีนาคม 2547 18:32 น. - comment id 233015
มาเป็นแรงใจด้วย เพราะครับ
18 มีนาคม 2547 20:50 น. - comment id 233068
อืมมม เอาใจช่วยคับ ไม่เจอตั้งนาน..^^
18 มีนาคม 2547 22:06 น. - comment id 233101
รุ้งสวรรค์ฉันอยากจะพบเห็น คงจะเย็นฉ่ำสบายกลางสายฝน ที่ตกมายามบ่ายกลางสายชล ให้ผู้คนหมู่พักสาสุขสบาย แวะมาชมผลงานครับ กลอนเพราะดีแอบชม มานานแล้วครับ
18 มีนาคม 2547 22:39 น. - comment id 233130
แวะมาทักทายค่ะ... เปงกำลังใจให้นะคะ
19 มีนาคม 2547 10:07 น. - comment id 233264
กำลังใจของทุกคน ขอน้อมรับด้วยความยินดีครับ 11 ก็ไม่เห็นแวะมานานแล้วเหมือนกันนะครับ ขอบคุณสายรุ้งสำหรับบทกวี ดี ๆ ครับ ไม่ต้องแอบชมหรอก ปรากฎกายได้เลยครับ
21 มีนาคม 2547 13:43 น. - comment id 234255
จะไม่ฝืนบังคับหัวใจตัวเอง จะไม่ทำเป็นเก่งทั้งที่ใจยังหวั่นไหว จะปล่อยใจให้คิดถึงเธอเรื่อยไป แม้ต้องเหนื่อยมากแค่ไหนฉันก็ยอม คิดถึงนะ
21 มีนาคม 2547 18:42 น. - comment id 234439
นอนนับดาวที่พร่าวฟ้า ให้แทนอุราจะได้ไหม ให้อุราของฉันเหมือนดาวบนฟ้าไง จะได้มีแจกจ่ายไว้ให้ใครหลายหลายคน *-*กลอนน่ารักมากๆๆๆเลยค่ะ*-*
23 มีนาคม 2547 18:47 น. - comment id 235631
แค่มีกำลังใจมาฝาก ไม่ต้องคิดถึงมากก็ได้ เก็บเอาไว้เผื่อให้ใครใคร คนที่อาจน้อยใจในทางไกล ...สำหรับแอ๊ปเปิ้ล เอาไว้แจกจ่าย แล้วที่แจกจ่ายไปยังไม่พอหรือครับ ...ถามผู้หญิงไร้เงา
24 มีนาคม 2547 19:03 น. - comment id 236304
รักของฉันเปรียบเหมือนกับดวงดาว ที่พร่างพราวในคืนฟ้าสดใส ฉายแสงพราว ในคืนเดือนดับ ประทับใจ อาจหลบไป หนีหน้ากัน ในวันจันทร์เต็มดวง ดาวดวงนี้อาจมีบ้างในบางครั้ง ถูกเบียดบังด้วยจันทรายามทอแสง ถูกเมฆน้อยบดบังยามอ่อนแรง ถูกแรงแสงดาวตกมาปกคลุม แต่เธอรู้ดาวดวงนี้ไม่ไปไหน อาจดูไกลเธอบ้างในบางหน กระพริบแสงพราว จากธาราฟ้าเบื้องบน กระพริบจน สิ้นแรงแห่งแสงดาว จะเก็บความคิดถึงมาฝากใครได้มากเท่ากับ คนน้อยใจในทางไกลเช่นเธอ คิดถึงอีกแล้วนะ