ครั้งหนึ่งในชีวิตเคยผิดพลาด จนไม่อาจกลับคืนมาเหมือนเก่า แต่ยังดีที่พบกับตุ๊เจ้า นำพาเรามาเข้าร่มชายคา แห่งผ้ากาสาวะอันสดใส เป็นธงชัยแห่งองค์อรหันต์ แต่ตัวเรายังทำไม่ถึงขั้น อรหันต์ตามฉันได้ตั้งใจ ชีวิตเลยวนเวียนมาเหมือนเก่า ต้องคลุกเคล้าเหล้ายากามานั่น ทำชีวิตจมลงไปทุกวัน แล้วตัวฉันจะหันไปพึ่งใคร ต้องใส่สีตีไข่ให้ชีวิต ตามลิขิตของกรรมที่ทำไว้ สักวันหนึ่งคงพบทางสดใส กับชีวิตเก้าใหม่ใช่ไหมเธอ
18 มีนาคม 2547 16:44 น. - comment id 232966
ละครชีวิตปิดลงตรงแจกการ์ด ที่เคยเจ๋งเก่งกาจต้องหงอยหง๋อ เดินหิ้วของตามหลังจนตัวงอ แม่คุณเธอขี่คอตลอดกาล....... ชาติชายชาตรี ไม่อยากเลิกละครโรงใหญ่ ก็หลีกเลี่ยง..คนนอกอย่าเข้า อิอิ
18 มีนาคม 2547 16:55 น. - comment id 232970
:)
18 มีนาคม 2547 19:17 น. - comment id 233028
บทกลอน..ที่ยังคงอ่อนโยน.. ในความรู้สึกของคนอ่าน.. เหมือนเดิม... ไพเราะ...มากค่ะ..
21 มีนาคม 2547 18:30 น. - comment id 234428
ชีวิตดีมีสนุกสนาน อาจคลุกเคล้าประสานความหม่นหมอง เพราะทุกคนมีชีวีนี้เพื่อครอง ความหม่นหมองและสุขคลุกเคล้ากัน *-*เป็นกำลังใจให้เสมอนะค่ะ*-*