ใครหนอหยิบดาว ที่สุขสกาว มาใส่นัยตาของเธอ ฉันมองด้วยความสุขเสมอ ทุกครั้งที่เธอ เมียงตามองต้องแสงจันทร์ ใจฉันอาจหยุดเต้นโดยพลัน หากเพียงข้ามวัน ตัวฉันไม่ได้พบเจอ กฤษณะบรรเลงขลุ่ยเพ้อ ไม่สู้เสียงเธอ เพราะแท้แม้เปล่งเพียงพยางค์ อ่อนช้อยยามเธอเยื้องย่าง อัปสรเอาอย่าง ยังต่างกันราวฟ้าดิน แม้ได้เคียงใกล้ยุพิณ ชั่วชีวิตสิ้น ไม่ขอยลยินสตรีใด เธองามรูปและน้ำใจ ดุจสายธารใส หลั่งไหลไม่มีอวสาน จะรักเธอไปตลอดกาล แม้แต่ยมบาล ปลิดชีพมิปลิดรักเลย
Zagaie 28 ต.ค. 2544 20:47 น. - ID 4889 
690
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
