เห็นหยาดเหงื่อเหล่านั้นของฉันไหม ล้วนคือเพชรเจียระไนจากใจฉัน ที่ผุดพราวผิวกายหมายล้อมจันทร์ ร้อยสร้อยเป็นของขวัญกำนัลเธอ หลากริ้วรอยแห่งวัยบนใบหน้า คือสัญญารักกันมั่นเสมอ ทุกเส้นถักรักแท้แต่แรกเจอ สู่คำเลอค่าหวานทุกวารวัย วงโอบรัดกอดล้อมอุ่นอ้อมแขน คือเรือนแหวนที่มั่นคงกว่าวงไหน สัมผัสเพลินเกินสรรค์แพรพรรณใด มาห่มให้หลับสนิทยามนิทรา ได้ยินคำคำนั้นของฉันไหม จะมีเสียงเพลงใดไพเราะกว่า สานประกายพรายดาวที่พราวฟ้า ในดวงตาคู่ซึ้งซึ่งเธอมอง เห็นดวงใจดวงนั้นของฉันไหม หวังเพียงใครที่เขาเป็นเจ้าของ จะมอบใจให้ตอบและครอบครอง เป็นคู่คล้องคู่ชีวิตนิจนิรันดร์
17 มีนาคม 2547 01:42 น. - comment id 232006
ดีใจ..ที่ได้มาอ่านงานชิ้นนี้... เสียใจ...ที่ทำไม..มาอ่านงานคุณช้าจัง... เขียนได้ดี...มาก ๆ...ขอชม..จากใจ... ยินดีรู้จัก....
17 มีนาคม 2547 09:11 น. - comment id 232064
:) หากทุกสิ่งเกิดจากรักที่เธอมอบ จะขอตอบมิปิดบิดความไข อันทรัพย์สินเนืองอนันต์ครั้นแจงไป เทียบมิได้กับคำมั่นสัญญาเรา :) ติดไว้ก่อน 5 บท ..ขุดหลุมไว้แล้ว .. เคลียร์งานก่อน ค่ะ
17 มีนาคม 2547 10:15 น. - comment id 232093
ม้าลายจะไม่อยู่สองสามวัน ตอบไว้หลายๆบทก็ได้ไว้จะมาตอบทีเดียวเลยครับ
17 มีนาคม 2547 12:29 น. - comment id 232191
กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ อ่านแล้วชอบจัง
17 มีนาคม 2547 13:42 น. - comment id 232273
แหวนวงน้อยของใครอยากได้นัก งามประจักษ์เพชรจริงยิ่งสุกใส อีกสายสร้อยประดับเช่นเป็นมาลัย สวยบาดใจแอบมองนึกปองชม ผู้ใดหนอก่อร่างสร้างแต่งเสริม พร้อมต่อเติมหินสีที่สวยสม เอารักถักจากใจให้ภิรมย์ แล้วเพาะบ่มสายใยสายใจพลัน เห็นดวงใจดวงหนึ่งซึ่งถวิล เป็นอาจิณดุจว่ามาหาฝัน อยากครอบครองปองรักภักดิ์ทุกวัน แต่หวาดหวั่นจึงมิกล้าคว้าไขว่เชย .. มัดจำไว้ก่อน ที่เหลือติดไว้ก่อน ..น๊า
17 มีนาคม 2547 18:22 น. - comment id 232457
ทั้งหมดนี้คือความประทับใจ... ทุกตัวอักษร..งดงามมากครับ
18 มีนาคม 2547 10:26 น. - comment id 232715
งดงาม.....มากค่ะ
18 มีนาคม 2547 17:22 น. - comment id 232974
เลื่อมเกล็ดเพชรแพรวพราวราวรุ้งฟ้า เห็นนำมามอบให้ใครคนหนึ่ง ถ้อยคำถอดจากใจได้ลึกซึ้ง เป็นสิ่งซึ่งแทนรักแท้ให้แด่เธอ... คารมคมคายยิ่งนัก...นานๆจะเห็นยอดฝีมือโผล่มาที่ไทยโพเอ็ม...ชื่นชมจากใจจริงครับ :)
19 มีนาคม 2547 23:26 น. - comment id 233615
ใช่แล้วครับ งดงาม+ ไพเราะมากๆๆๆ
21 มีนาคม 2547 16:52 น. - comment id 234360
คุณภูตะวัน ตะวันรอน..... ยินดีที่ได้รู้จักคุณเช่นกันครับ ตั้งกระทู้กลอนนี้เป็นกระทู้กลอนที่สาม ถ้าได้กำลังใจจากเพื่อนๆก็คงจะมาโพสต์บ่อยๆ ขอบคุณครับ คุณผู้หญิงไร้เงา ...มีน้ำใจเสมอ ขอบคุณมากครับ คุณอัลมิตรา...ขอบคุณครับ จากโลหะล้ำค่ามาหล่อหลอม เก็บถนอมแทนรักดังหลักฐาน แม้วัตถุคงทนจนชั่วกาล ฤาสำคัญกว่าสารที่จารใจ คำสัญญาใดใดในโลกหล้า จะล้ำค่าในคำทุกคำได้ หากยึดตามความนั้นทุกวันไป วัตถุใช่คำตอบเพื่อมอบแทน สรรพสิ่งล้วนสร้างจากว่างเปล่า เพียงภาพเงามองเห็นเป็นวงแหวน ขอให้ตรึกลึกซึ้งจนถึงแกน จะพบแสนคำตอบที่มอบเธอ
21 มีนาคม 2547 17:07 น. - comment id 234364
อ้าว ทำไมไม่มีชื่อม้าลายล่ะนั่น คุณติตรากร.....ขอบคุณนะครับ ที่นี่มิตรสหายอบอุ่นดีจัง คุณกระดานโต้คลื่น.....ขอบคุณครับ คุณหมึกมรกต.....ม้าลายไม่ใช่ยอดฝีมือที่ไหนหรอกครับ มีโจทก์เยอะเอาการอีกต่างหาก แม้ว่าเพชรพราวเห็นเช่นรุ้งฟ้า จะโค้งทอดลงมาสู่ดินได้ ยังยากคว้าครอบครองแม้ต้องใจ เพียงซึ้งในภาพนั้นอย่างมั่นคง
21 มีนาคม 2547 17:17 น. - comment id 234371
คุณต่อง ต้อง ksg ชื่อแปลกจัง ขอบคุณมากนะครับ ตัวอักษรแทนความคิดและคำสามารถสื่อสารได้ในระดับหนึ่งเท่านั้น ภาษาเป็นสิ่งที่งดงามและให้ความบันเทิงในจินตนาการของตัวเราเอง ไม่จำเป็นต้องเข้าใจเหมือนกัน และไม่จำเป็นต้องเชื่อหรือยึดมั่นในตัวอักษรที่คุณอ่าน ถ้าบทกลอนสามารถเข้าถึงอารมณ์ความรู้สึกและความคิดของคุณได้ ก็ล้วนเป็นศิลปะที่มีค่าในตัวมันเองทั้งสิ้น ยินดีที่ได้มาที่นี่นะครับ
21 มีนาคม 2547 23:03 น. - comment id 234603
ทุกหยาดคำล้ำหวานจารคุณค่า สัมผัสได้ผ่านนัยน์ตามาต้องจิต สารของใจใสกระจ่างไม่ร้างฤทธิ์ งดงามติดตรึงตราค่าควรเมือง
22 มีนาคม 2547 07:06 น. - comment id 234761
:)
23 มีนาคม 2547 12:25 น. - comment id 235410
เป็นประสบการณ์ที่ผ่านวันรวมวัยในนัยของความารู้สึกที่เรียกกันรวม ๆ ว่า รัก งานของคุณสื่อออกมาเช่นนั้น^__^
24 มีนาคม 2547 01:00 น. - comment id 235898
คุณ tiki ขอบคุณนะครับ ไม่เขียนอะไรเลยเหรอ สวัสดีครับคุณนางมารพเนจร และคุณฟา ทุกหยาดเหงื่อหยาดคำหยาดน้ำค้าง ผสานวางเรียงไว้ในกลอนหวาน ดึกจนเช้าแก้ซ้ำคำเมื่อวาน หวังให้อ่านเข้าใจไม่งุนงง ประสบการณ์ผ่านวัยไม่ผ่านพ้น แม้ความรักมักดลใจให้หลง ยังจดจำคำหวานที่จารลง บนหัวใจซื่อตรงด้วยศรัทธา ดีใจมากที่คุณฟาอ่านแล้วเข้าใจความหมายลึกๆของกลอนชุดนี้นะครับ กลอนที่พยายามวางโครงเรื่องให้ซับซ้อนนี่จะสื่อยาก บางทีก็ชวนให้งงจริงๆ อย่างบทที่สอง หลากริ้วรอยแห่งวัยบนใบหน้า คือสัญญารักกันมั่นเสมอ ทุกเส้นถักรักแท้แต่แรกเจอ สู่คำเลอค่าหวานทุกวารวัย น้อยคนที่เข้าใจได้ตามที่ม้าลายต้องการสื่อ ว่าเส้นถักรักแท้แต่แรกเจอนี่มันเส้นอะไรกันแน่ แล้วทำไมต้องไปถัก อะไรทำนองนี้ ไม่ใช่เส้นที่เกิดจากเอาปากกาไปเขียนบนหน้านะครับ ริ้วรอยเหี่ยวย่นและเส้นสายบนใบหน้าจากกาลเวลานั้นเสมือนตัวอักษรคำสัญญาตั้งแต่เริ่มรักถักทอสืบสานมาจนปัจจุบัน และในคำสัญญารักนั้นล้วนมีค่าและหวานในทุกช่วงวัยที่ผ่านมาครับ อ่านแล้วงงมั้ยเนี่ย บางทียังอยากจะแก้อีกเลยหลังจากแก้มาแล้วเป็นสิบรอบ แหะๆๆ
3 เมษายน 2547 22:36 น. - comment id 241090
เห็นหยาดเหงื่อเหล่านั้นของฉันไหม ต่อให้อาบจมร่างตายคงไม่เห็น แม้รินหลากท่วมสวรรค์ถึงจันทร์เพ็ญ คงแค่เป็นเพียงเหงื่อจากเนื้อตัว หลากริ้วรอยแห่งวัยบนใบหน้า กระ-ตีนกา-ย่นยับอัปลักษณ์ทั่ว คงเด่นชัดแจ้งใจไม่หม่นมัว เหมือนภาพหัวใจสลายในสายตา วงโอบรัดกอดล้อมอุ่นอ้อมแขน ช่างกร้านแสนกวนใจให้ผวา สัมผัสเพียงกลิ่นกายใกล้เข้ามา ยังเบือนหน้าหันหนีทุกทีฤา ได้ยินคำคำนั้นของฉันไหม ที่กล่าวไว้-เธอฟัง-ฉันบ้างหรือ ถึงมีดาวร่วงหล่นเต็มล้นมือ คงไม่สื่อใจกันจนหันมอง เห็นดวงใจดวงนั้นของฉันไหม ควักออกให้เธอนี้ทั้งสี่ห้อง แถมด้วยปอด-กึ๋น-ไส้-ลิ้นไก่-กอง จะเรียกร้องความสนใจได้ไหมเธอ
4 เมษายน 2547 15:30 น. - comment id 241290
เห็นหยาดเหงื่อเหล่านั้นของฉันไหม ถึงอาบท่วมแค่ไหนคงไม่เห็น ต่อให้หลากท่วมฟ้าน้ำตากระเด็น คงแค่เป็นเพียงเหงื่อจากเนื้อตัว
1 พฤษภาคม 2547 01:36 น. - comment id 257831
มาอ่านคุณเสือ