ในหนึ่งคราวพัดผ่านของลมหนาว.. ตามเส้นทางที่ทอดยาว..ไปข้างหน้า ลมหอบความรู้สึกต่างต่าง..นานา พัดความเศร้า..เหงา..เหว่ว้าไปทางใด โปรดช่วยพัดผ่านมาทางนี้.. เอาความเหงาที่ฉันมี..ไปด้วยได้ไหม และเมื่อผ่านมาแล้ว..ขอจงผ่านไป อย่าหวนคืนมาใหม่ใน..อีกครา อยากให้พัดมา..เพียงสายลมอุ่น หวานละมุน..ช่วยหนุนรักให้มาหา สายลมรักช่างเอื่อยไหว..เหตุใดยังไม่มา หรือทางที่ฉันอยู่ต้องใช้เวลา..เนิ่นนาน รอการเดินทางมาของลมรัก.. สักวันคงได้ประจักษ์..พบรักหวาน ลมเหงาผ่านไป..ลมรักยังไม่พบพาน หรือลมจะแกล้งทรมาน..ให้ฉันรอนานกว่าใคร เพราะครั้งก่อน..ตอนผ่านมาทางฉัน กลับมองไม่เห็นมัน..ไม่เอื้อมมือคว้าไขว่ เพราะความที่กลัวรัก..จึงหยุดพักปิดใจ สายลมแห่งรักที่อ่อนไหว..จึงให้บทเรียน ......................................
13 มีนาคม 2547 19:12 น. - comment id 230273
โอ..สงสัยต้องเลิกล้อเล่นกับความรักซะแล้ว อิอิ ..อ่านแล้วหนาวเลยคับ..เจอลมอ่ะ ^_^
14 มีนาคม 2547 00:45 น. - comment id 230435
อ่านแล้ว...แสนทราบซึ้ง.. อยากจะร้องเพลง...ให้ฟังเลยหล่ะ.. ลมเอยเจ้าหอบ..รักมาให้ใคร.. อิอิ
14 มีนาคม 2547 00:47 น. - comment id 230437
อีกที...ลืมบอก.. อ่า....เอ่อ....อ่า..เอ่อ..อ่า....เอ่อ... คะ...คะ...คือ...ว่า.....อ่า... รูปน่ารักจัง......จ๊ะ.. อิ อิ...
14 มีนาคม 2547 00:49 น. - comment id 230439
รักคือสายลม ฉันเคยผ่านทางนี้หลายปีก่อน ตอนนั้นฉันร้าวรอนและอ่อนล้า เมื่อดอกรักที่บานอยู่คู่อุรา กลายเป็นดอกโศกเข้ามาเข้ามาแทน ซึ่งตอนนั้นทุกอย่างดูขื่นขม เพราะรักที่เคยชื่นชมและหวงแหน กลับกลายสลายไปให้ขาดแคลน เหลือความช้ำเข้ามาแทนในหัวใจ และเมื่อวันเวลาได้ผ่านผัน หัวใจฉันก็ยังแสนจะหวั่นไหว กลัวความรักเหลือเกินในใจ จึงไม่ยอมชิดใกล้เรื่อยมา เพราะรู้ว่าความรักคือสายลม ที่พัดมาให้ชื่นชมให้ห่วงหา แล้วก็พัดเลยไปไม่กลับมา ฉันจึงขอบอกลากับสายลม เพราะไม่อยากจะหมองเศร้า หรือมีใครเป็นเงาเป็นคู่สม เพราะกลัวแล้วความรักทำช้ำตรม จึงไม่ขอเชยชมรักอีกเลย *-*ถ้าความรักเปรียบได้คือสายลมคงมีแต่ความช้ำตรมเมื่อลมจากเลยจ๊ะ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
14 มีนาคม 2547 01:28 น. - comment id 230464
หายไปนานเลยนะ เบญ แต่งได้โดนใจ ยศ มาก ๆ เลยนะ รู้ไหม อิอิ
14 มีนาคม 2547 11:39 น. - comment id 230561
เยี่ยม...เราชอบลมรักด้วยจิ