วันหนึ่ง... ผมนั่งอยู่คนเดียว คุณอยู่ข้างหลังผม หลายวัน... ผมกับคุณได้นั่งด้วยกัน วันสุดท้าย... คุณนั่งที่เดิม...คนเดียว ผมยืนดูคุณ...ห่างๆ รอคนไปนั่งตรงนั่นแทนผม วันนี้ ผมนั่งคนเดียว... ...ยัง...คิดถึง คนที่นั่งข้างหลังผมเสมอ พรุ่งนี้ ผมว่าจะลืมคุณให้ได้... ไปหาใครคนใหม่...ที่คล้าย ...แทนคุณ...
13 มีนาคม 2547 03:15 น. - comment id 230137
รักมาก แต่ทำไมต้องรอให้ใครไปนั่งแทนตัวเราหล่ะ งง?
13 มีนาคม 2547 03:16 น. - comment id 230138
คงหายากนะ คนที่ชอบไปนั่งหลังอีกคนน่ะ ส่วนใหญ่เค้าชอบนั่งหน้า จะได้ดูจอสะดวกค่ะ
13 มีนาคม 2547 05:57 น. - comment id 230147
มีด้วยเหรอคนที่คล้ายอย่างตัวฉัน คนที่ทุกวันทำทุกอย่างเพื่อเธอได้เสมอ คนที่วันนี้..เธอกลับอยากให้ใครอีกคนได้มาพบเจอ กลายเป็นคนที่เธอ..แค่เคยมีใจ..เท่านั้นจริงๆ เรือ่งความรัก..มีใครบ้างแทนที่กันได้ ฉันไม่เข้าใจ..ว่าทำไมเธอมองข้ามไปบางสิ่ง ทั้งเธอและฉัน..ต่างเคยรักเคยแอบอิง แต่วันนี้ความจริง..เธอกลับอยากให้ใครอีกคนเข้ามา อยากให้รู้ไว้..แม้ฉันจะมีใครอีกสักกี่คน แม้ว่าผลลัพธ์ที่ได้..คือฉันกับเขารักกันมากหนักหนา แต่อยากให้รู้..เขากับเธอ..แทนที่กันไม่ได้เลยสักครา เพราะต่างคนต่างก็มีค่า..เกินใครจะทดแทน *-* แวะมาเยี่ยมเยียนและทักทายเจ้าค่ะ..ไปแร้วววว ชะแว๊บบบ @^_^@ *-*
13 มีนาคม 2547 22:46 น. - comment id 230362
นึกว่าจะคิดถึงฉัน คนที่นั่งด้วยกันในวันก่อน แต่ทำไหมใจขาดรอน คิดถึงการตัดตอนเล่าคนดี *-*แวะมาทักทายค่ะ*-*