หลอกตัวเองเสมอมา

เจลใส

ฉันอ่อนล้าเกินกว่าจะเดินต่อ
จึงได้พอไม่มุ่งสู่ทางฝัน
ปริญญาไม่อยากได้เป็นรางวัล
เพราะเหนื่อยใจเกินกลั้นฉันขอลา
ทำตัวเฉื่อยเฉยชาไปตามเรื่อง
ไม่คิดเฟื่องเรืองรุ่งจรุงฟ้า
ทำกลบเกลื่อนเบือนใจและสายตา
กลัวจะรู้ว่าฉันแอบเสียดาย
ได้แต่พร่ำบอกตัวกลัวจะเศร้า
อดีตเอาเผาใจจนเสียหาย
เพราะจมดิ่งลงลึกเสียมากมาย
นรกใจไม่คลายจากในทรวง
จน				
comments powered by Disqus
  • ปลาวาฬสีน้ำเงิน

    11 มีนาคม 2547 12:08 น. - comment id 228992

    แต่งได้ดีค่ะ
  • tiki

    11 มีนาคม 2547 12:41 น. - comment id 229015

    อย่าเหนื่อยนัก ทางสายรัก การศึกษา
    อย่าเหนื่อยล้า  ทางข้างหน้า ยังมีได้
    อย่าทดท้อ   ใครจะล้อ ลามอะไร
    ราม..มสธ..มีล่อใจ ขอให้เพียร 
    
    ส่งใจช่วยค่ะ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    11 มีนาคม 2547 15:04 น. - comment id 229139

    ฉันอ่อนล้าในจิตเมื่อคิดถึง
    คนเคยซึ้งมีใจให้ห่วงหวง
    เมื่อเขาผ่านเลยลับไม่กลับดวง
    ความร้าวล่วงเลยผ่านมาตามกาล
    
    *-*เป็นกำลังใจให้นะค่ะ*-*
  • ใยแมงมุม

    11 มีนาคม 2547 22:05 น. - comment id 229327

    == == = ^o^
    
    แวะมาทักทายค่ะ
    จาเปงกำลังใจให้นะคะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน