ฉันอ่อนล้าเกินกว่าจะเดินต่อ จึงได้พอไม่มุ่งสู่ทางฝัน ปริญญาไม่อยากได้เป็นรางวัล เพราะเหนื่อยใจเกินกลั้นฉันขอลา ทำตัวเฉื่อยเฉยชาไปตามเรื่อง ไม่คิดเฟื่องเรืองรุ่งจรุงฟ้า ทำกลบเกลื่อนเบือนใจและสายตา กลัวจะรู้ว่าฉันแอบเสียดาย ได้แต่พร่ำบอกตัวกลัวจะเศร้า อดีตเอาเผาใจจนเสียหาย เพราะจมดิ่งลงลึกเสียมากมาย นรกใจไม่คลายจากในทรวง จน
11 มีนาคม 2547 12:08 น. - comment id 228992
แต่งได้ดีค่ะ
11 มีนาคม 2547 12:41 น. - comment id 229015
อย่าเหนื่อยนัก ทางสายรัก การศึกษา อย่าเหนื่อยล้า ทางข้างหน้า ยังมีได้ อย่าทดท้อ ใครจะล้อ ลามอะไร ราม..มสธ..มีล่อใจ ขอให้เพียร ส่งใจช่วยค่ะ
11 มีนาคม 2547 15:04 น. - comment id 229139
ฉันอ่อนล้าในจิตเมื่อคิดถึง คนเคยซึ้งมีใจให้ห่วงหวง เมื่อเขาผ่านเลยลับไม่กลับดวง ความร้าวล่วงเลยผ่านมาตามกาล *-*เป็นกำลังใจให้นะค่ะ*-*
11 มีนาคม 2547 22:05 น. - comment id 229327
== == = ^o^ แวะมาทักทายค่ะ จาเปงกำลังใจให้นะคะ