ผู้ชายที่แสนดี

ฉันเอง

เขาผู้ชายแสนดีคนนี้ที่ฉันรู้จัก
เขาก้าวเข้ามาในชีวิตฉันอย่างบังเอิญ
ฉันรู้จักกับเขาในเวบเวบนึง
และฉันก็คุยกับเขาได้ไม่นาน
เพราะว่าเขาไม่ค่อยมีเวลาเท่าไร
เขาต้องทำงานอยู่ต่างจังหวัด
เขาเคยชวนฉันไปเที่ยวที่นั่น
แต่ฉันบอกกับเขาว่ามันไกลและฉันไม่มีตังค์
ฉันเป็นคนอย่างนี้แหละไม่ได้สร้างภาพพจน์
ให้แลดูเลิศหรูหรือว่าต้องเสแสร้ง
ฉันก็มีแค่พอกินไปวันๆนึงเท่านั้นเอง
เนื่องจากว่าฉันตกงานแต่ฉันพอมีรายได้บ้าง
แต่ไม่ได้มากมายอะไรที่พอจะไปไหนต่อไหน
อีกอย่างนึงในตอนนั้นฉันก็มีเขาอยู่ในใจ
และฉันไม่เคยคิดที่จะติดต่อกับใครอีกเลย
เพราะฉันรู้ว่าคนที่ฉันเคยรู้จักนั้น
เขาคบกันที่เปลือกภายนอกเท่านั้นเอง
แต่ฉันไม่มีฉันเป็นคนตรงไปและตรงมา
ฉันส่งข้อความคุยกับเขาได้ไม่นาน
เขาขอเบอร์โทรของฉันและฉันก็ให้ไป
แล้ววันนึงฉันก็ได้รับโทรศัพท์จากเขา
เขาบอกฉันว่าต้องการจะเจอฉัน
เขาจะไปต่างจังหวัดและเขาต้องการ
ที่จะเลี้ยงข้าวกลางวันฉันสักมื้อนึง
ฉันปฎิเสธเขาไปเพราะว่าฉันกลัวว่า
ประวัติศาสตร์จะซ้ำรอยฉันเบื่อที่จะ
คบกับคนที่ไม่มีความจริงจังและจริงใจ
เขาบอกกับฉันว่าเขาขอร้องสักครั้งนึง
ฉันก็เลยตัดสินใจไปพบกับเขาที่ห้างห้างนึง
เขาบอกกับฉันว่าเขาเป็นผู้ชายที่เชยๆ
สพายเป้ใบหนึ่งและเขาจะถือดอกกุหลาบ
ฉันรีบออกจากบ้านเพราะเวลากระชั้นชิด
พอไปถึงฉันก็เจอเขานั่งอยู่ฉันคิดว่าต้องเป็นเขา
ฉันยกมือไหว้และถามเขาว่าใช่พี่หรือเปล่าคะ
เขาบอกว่าใช่และเขาชวนฉันไปทานข้าว
ฉันชวนเขาไปที่ร้านอาหารที่ห้าง
เขาบอกว่าเขาไม่ชอบคนเยอะๆและความพลุกพล่าน
ฉันก็เลยชวนเขาไปกินอาหารที่ร้านแห่งหนึ่ง
ซึ่งเป็นบรรยากาศเงียบๆแต่ราคาค่อนข้าแพง
สำหรับคนติดดินอย่างฉันนั้นอะไรก็ได้
เราคุยกันถึงบ่ายเขาบอกว่าเขาไปไม่ทันแล้ว
ฉันก็เลยชวนเขามาเที่ยวที่บ้านของฉัน
เขาไม่ปฎิเสธเขาเป็นผู้ใหญ่ที่ไม่ค่อยพูด
ฉันก็เทคแคร์เขาตามปรกติของฉัน
ตอนเย็นเราออกไปหาอะไรกินกันข้างนอก
สำหรับฉันก็มีที่เดียวใกล้บ้านและไม่แพง
เขาค่อนข้างเคอะเขินฉันเลยเป็นฝ่ายบริการ
เขาแลดูมีความสุขเมื่อได้ฟังเพลงเก่าๆ
พอถึงเวลาฉันก็กลับบ้านและฉัน
ก็ให้เขาขึ้นไปนอนห้องข้างบน
เพราะปรกติฉันก็นอนข้างล่างอยู่แล้ว
เพราะว่าฉันอยู่คนเดียวไม่มีใคร
พอเช้าตื่นขึ้นมาฉันชงกาแฟให้เขา
และนั่งคุยกันเรื่อยๆในสิ่งที่ไม่ก้าวก่ายกัน
ฉันเปิดเพลงให้เขาฟังเปิดหนังให้ดู
เขาบอกว่าเขาสบายใจมากเมื่ออยู่บ้านฉัน
หลังจากนั้นเขาก็กลับไปและเขา
ก็โทรมาหาฉันทุกวันเขาอยากมาหาฉันอีก
ฉันก็ยังเฉยๆนะไม่คิดว่าเขาจะจริงจัง
แต่พอถึงเวลาสิ้นเดือนเขาก็โอนเงินมาให้ฉัน
ไม่น่าเชื่อเลยนะในชีวิตนี้ฉันจะเจอคนอย่างนี้
เพราะว่าในอดีตที่ผ่านมาฉันมีแต่ให้และให้
ฉันได้รับจากคนที่เพิ่งจะรู้จักฉันได้ไม่นาน
และเมื่อมีเวลาเขาก็มาหาฉันอีก
เขาบอกว่าเขาเจอคนที่เขาถูกใจแล้ว
เขาไม่เคยในเวบนั้นอีกเลยเพราะเขาเจอฉันแล้ว
ตอนนั้นในใจของฉันพวักพวนเพราะว่า
ฉันยังมีคนที่เป็นเจ้าของหัวใจ
คนที่รักฉันมากและคนที่ฉันรักเขามาก
ฉันไม่กล้าบอกเขาเพราะว่าฉันยังตัดสินใจไม่ได้
ถึงแม้ฉันจะเป็นคนที่สับหลีกเก่ง
แต่วันนั้นมันก็ชนกันอย่างจัง
ฉันหาวิธีเลี่ยงบอกเขาไปอย่างอื่น
แต่เมื่อฉันออกไปนอกบ้านฉันก็เจอ
บัตรทางด่วนที่เขาโยนเอาไว้ในบ้าน
เขารู้แล้วว่าฉันโกหกแต่จะให้ฉันทำอย่างไรหละ
ในเมื่อเขาคนนี้ก็ดีต่อฉันมาก
และที่สำคัญก็คือเขาเป็นพ่อม่าย
ไม่มีพันธะที่ต้องทำให้ฉันลำบากใจ
ต่างกับเธอที่มีเจ้าของอยู่แล้ว
แล้ววันนึงเขาก็แวะมาหาฉันที่บ้าน
เรากอดคอกันร้องไห้ด้วยกันทั้งคู่
เขากลัวว่าจะต้องสูญเสียฉันไป
ฉันก็กลัวที่จะสูญเสียเขาไปเหมือนกัน
แต่ฉันต้องตัดใจเพราะว่าฉันไม่มีทางเลือก
ทั้งที่ในใจของฉันต้องขมขื่นเหลือเกิน
แม้แต่ในตอนนี้ฉันก็ยังไม่ลืมเขา
แต่ฉันต้องเลือกเขาและฉันก็เลือกไม่ผิด
เขาดีกับฉันเสมอต้นเสมอปลาย
ทั้งที่ในใจฉันยังทรยศต่อเขา
แต่ฉันไม่เคยนอกใจเขาเลยนะ
เขาคือพ่อพระคนดีของฉัน
ถ้าตอนนี้ฉันไม่มีเขาฉันคงลำบาก
เขาให้ฉันเท่าที่กำลังจะให้ได้
เขาไม่ปริปากบ่นสักคำนึง
อะไรที่ทำให้ฉันมีความสุขเขายินดี
ฉันติดต่อเขาไม่ได้หลายวัน 
เมื่อวานเขาโทรมาหาฉันดีใจมาก
ฉันเริ่มที่จะรับเขาเข้ามาอยู่ในใจฉัน
และสักวันนึงฉันจะรักเขาให้ได้
เหมือนที่ฉันเคยรักคนคนนึงจดหมดหัวใจ