ขอบคุณเวลาดีดีที่มีให้ ขอบคุณน้ำจิตน้ำใจที่ให้ฉัน ขอบคุณมิตรภาพที่ให้กัน ขอบคุณทั้งหมดนั้นคืนให้เธอ คำร่ำลาที่ยากจะพูดไป ออกมาพร้อมน้ำตาไหลและล้นเอ่อ ภาพเก่าเก่าที่เราเคยพบเจอ ฉันและเธออยู่ตรงนี้เมื่อวันวาน กี่คำหวานพ้นผ่านเพียงกลอนหนึ่ง ที่ไม่มีคำซาบซึ้งให้ซาบซ่าน เป็นบทกลอนสุดท้ายนิรันดร์กาล มีเธอฉันในวันวานที่ผ่านไป มอบกลอนนี้ร่ำลาเมื่อตอนจบ ให้เธอได้ประสบพบคนใหม่ ในชีวิตเคยพบเธอก็ดีใจ และเป็นสุขมากมายได้พบกัน ฉันไม่มีคำใดพูดได้ต่อ และเวลาคงไม่พอให้เธอนั้น เธอรับกลอนนี้ไว้ก็แล้วกัน ต่อไปนี้...ไม่มีฉัน...แต่งให้เธอ
8 มีนาคม 2547 17:09 น. - comment id 227067
มาอ่านก่อนจะออกไปทำงาน นะคะเบอร์สท์
8 มีนาคม 2547 18:49 น. - comment id 227125
จ้ะ คนดี
8 มีนาคม 2547 20:23 น. - comment id 227202
ไปไหนหล่ะครับ ไม่มาแต่งอ่ะ
8 มีนาคม 2547 20:40 น. - comment id 227218
ไม่ว่าเธอจะไปที่ไหนนั้น ก็โปรดรู้แล้วกันฉันห่วงหา อยากให้เธอกลับมาแต่งกลอนนานา เพราะเธอแต่งได้ดีหนักหนาคนดี *-*คุณไปที่นี่คงเหงานะค่ะ อยากให้กลับมาเหมือนเดิมจังเลยค่ะ เพราะกลอนคุณแต่งได้ดีทุกบทเลย ชื่นชมผลงานคุณเสมอนะคะ*-*
8 มีนาคม 2547 20:54 น. - comment id 227226
= > /
8 มีนาคม 2547 20:55 น. - comment id 227227
ว้าไปแล้ว..เหงาแน่เล้ย.. T_____T
8 มีนาคม 2547 22:19 น. - comment id 227290
หลงดีใจนึกว่าไปจริงรีบมาส่ง
8 มีนาคม 2547 23:43 น. - comment id 227374
= === = -------- - - ^o^ = == = == *o**o**o* +++++++ บ้าไปแล้ว !!!