ในคืนเหงามีเพียงเงาความทรงจำ หยดน้ำตาได้ทำให้ควมช้ำทวีค่า คนหวั่นไหวไม่อาจรับรู้อะไรนอกจากที่มา ว่าทุกหยาดหยดน้ำตาเกิดเพียงเพราะว่า...ยังรักเธอ
26 ตุลาคม 2544 18:47 น. - comment id 16206
เศร้าจัง
26 ตุลาคม 2544 23:07 น. - comment id 16223
เศร้าจังเลยอ่ะยังแคร์ อยากร้องไห้.....
27 ตุลาคม 2544 00:50 น. - comment id 16232
เพราะดี ชอบๆๆๆ เด๋วอ่านบทอื่นต่อๆๆ
27 ตุลาคม 2544 03:14 น. - comment id 16247
ขอบคุณจ้า นาฬิกาทราย พี่โคลอน พี่วาด พี่โคลอนๆ ร้องด้วยอ่ะ ฮือๆๆๆ
27 ตุลาคม 2544 06:40 น. - comment id 16265
เคยรู้สึกแบบเดียวกัน เห็นใจ และเข้าใจ จ้ะ
27 ตุลาคม 2544 11:27 น. - comment id 16294
ขอบคุณค่ะ dokkoo
28 ตุลาคม 2544 04:08 น. - comment id 16355
ดีจัว เหงาดี
28 ตุลาคม 2544 08:54 น. - comment id 16393
ขอบคุณค่ะ ยูนิคอน
28 ตุลาคม 2544 10:58 น. - comment id 16423
อกหักจนเคยตัวเลยนะเรา
29 ตุลาคม 2544 05:47 น. - comment id 16492
ขอบคุณน๊า ซากาอิ อ่านงงี้ป่าวหว่าา อิอิ
29 ตุลาคม 2544 06:46 น. - comment id 16498
น้ำตา................ป่วนมีน้ำตาด้วยหรอเนี่ยะ
30 ตุลาคม 2544 11:34 น. - comment id 16679
อิอิ คนน๋าพี่เงา อิอิ ขอบคุณค่ะ
2 พฤศจิกายน 2544 13:59 น. - comment id 17100
พี่หวานเก่งง่ะ...บทเดียวก็รู้สึกซาบซึ้งเป็นที่สุด..ทำได้ไง
2 พฤศจิกายน 2544 14:20 น. - comment id 17102
ขอบใจจ้า น้ย ดีใจๆๆๆๆๆ
10 พฤศจิกายน 2544 09:59 น. - comment id 18695
อิอิ ยังรักเขาจริงป่าวยังแคร์ อย่ามัวแต่ร้องไห้จิ เดี๋ยวรักก็หลุดลอยไปจริงๆหรอก อิอิ สู้ๆเขายังแคร์
10 พฤศจิกายน 2544 11:31 น. - comment id 18716
ขอบคุณจ้าลุงป๋อง