เพียงบางช่วงเวลาของความรู้สึก ภาพบางอย่างในส่วนลึกก็วนกลับมาหา แปลกนะ...ที่เหมือนเราจะหลงลืมมันไปแล้วตลอดเวลา แต่มันชัดเจนอยู่ตรงหน้า ภายใต้เปลือกตาและในหัวใจ ความสุข...มันไม่ได้หายไปจากชีวิต ความประทับใจเพียงน้อยนิด...บางครั้ง มันก็ยิ่งใหญ่ ความรักยังอยู่ที่เก่า จมลึกในความเศร้ามานานเกินไป จนที่สุดความหวั่นไหวก็ปรากฏบนรอยยิ้มแห่งความอาลัยบางๆ คิดถึง แต่ไม่จำเป็นต้องโหยหา ฉันไม่ได้ชินชา...แต่คุ้นเคยกับความธรรมดาของความไกลห่าง เวลาทำให้ชีวิตฉันเต็มได้...โดยไม่มีต้องใครร่วมทาง แล้ววันนี้เธอก็เป็นภาพเลือนลาง ที่ทำให้ชีวิตฉันแผ่กว้าง...และยิ่งใหญ่พอ
5 มีนาคม 2547 15:24 น. - comment id 225512
อื้มมม เขียนได้ลึกซึ้งมากจ้า... ห่ายหายไปนาน..คิดถึงกลอนของยังแคร์นะคะ ........................ ไม่ค่อยได้เห็นหวานมาแต่งกลอนเลย..เรียนหนักเหรอจ๊ะ หรือขมักเขม้นกับผลงานเล่มใหม่น๊ออออ
5 มีนาคม 2547 15:24 น. - comment id 225513
นั่นสิ เวลาทำให้บางสิ่งบางอย่างเลือนลางได้
5 มีนาคม 2547 16:44 น. - comment id 225550
ค่ะ อ่านได้ความรู้สึกดีค่ะ
5 มีนาคม 2547 16:44 น. - comment id 225551
ค่ะ อ่านได้ความรู้สึกดีค่ะ
5 มีนาคม 2547 19:06 น. - comment id 225641
คิดถึง แต่ไม่จำเป็นต้องโหยหา แม้ในบางคราจะรู้ไหวอ่อน แต่เชื่อเถอะนะระหว่างเราไม่มีทางหวนย้อน เรื่องราวทุกตอนจะไม่มีอีกต่อไป *-*ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ โดนความรู้สึกอย่างจังเลยค่ะ*-*
5 มีนาคม 2547 19:58 น. - comment id 225664
ผู้หญิงสีม่วง...เรียนหนักจ้า ช่วงนี้กำลังพยายามขุดสมอง (ตันๆ) มาแต่งกลอน ข้าวปล้อง...แต่เชื่อเถอะว่ามันชัดเจนในใจ tiki...ขอบคุณมากค่ะ ผู้หญิงไร้เงา...ขอให้มีความสุขกับการคิดถึงนะคะ
12 เมษายน 2547 22:58 น. - comment id 246157
เพราะจังเลยพี่หวาน นุ้ยชอบมากๆๆๆๆๆๆ
14 พฤษภาคม 2547 12:59 น. - comment id 267506
ขอบใจจ้า น้องรัก
21 มิถุนายน 2547 13:39 น. - comment id 282850
เพราะมากค่ะ มาติดตามผลงานทุกฝีก้าว