เคยเรียนรู้ก่อนที่จะเริ่มรัก ว่าอย่าจริงจังมากนัก...ระวังเจ็บช้ำรู้บ้างไหม ใครที่เข้ามาอาจจะมาแล้วผ่านไป แล้วเขาก็จะทิ้งเราไว้อยู่กับทางเดินของน้ำตา ก็จำได้ขึ้นใจ แต่ทำไมวันนี้ถึงเจ็บจนเกินรักษา ทั้งๆที่เตือนตัวเองว่าจะไม่มีน้ำตา หรือเป็นเพราะว่าฉันเข้มแข็งไม่พอ เพราะอะไรถึงฝ่าฝืน เห็นไหมต้องกล้ำกลืนมากแค่ไหน จริงจังมากแล้วสิ่งที่ได้ตอบแทนมาคืออะไร จำได้ไหมที่เขาเคยบอก((รักมีแต่ความหลอกลวง))
2 มีนาคม 2547 12:01 น. - comment id 223689
ช่วยวิจารณ์หรือต่อกลอนด้วยนะเจ้าคะ ได้โปรด.........^_^
2 มีนาคม 2547 12:36 น. - comment id 223711
สัจธรรมของชีวิตคนเรา ม่ะรู้เนอะทำมัยเจ็บแล้วม่ะเคยจำ ทรมานตัวเองเรื่อยๆไป เหนื่อยใจเหมือนกันนะ มาทักทายคร่า
2 มีนาคม 2547 13:03 น. - comment id 223735
อ๊า...ปลาวาฬ แต๊งค์หลายเด้อ อิๆ
2 มีนาคม 2547 20:29 น. - comment id 223953
... โย่วๆๆ เพราะจ้าเพราะ นู๋ฝันอุตส่าห์อู้ไม่อ่านหนังสือ มาทักทายนัสนะเนี่ย(( จริงๆแล้วขี้เกียจอ่ะนะ)) เทอมนี้เกรดตกแน่ๆเลย นัสช่วยด้วยยย...
3 มีนาคม 2547 17:04 น. - comment id 224365
พยายามจะห้ามใจไม่ให้รัก แต่อกปักใกล้ชิดสนิทมั่น จึงทำให้รักเธอเผลอผูกพัน แล้วสุดท้ายก็ต้องช้ำกับคำลวง *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*