ภาพใสสดงดงามของความหลัง ริมฟากฝั่งตาปีที่ยิ่งใหญ่ สองเราเคยเห่กล่อมหล่อหลอมใจ หยิบยื่นให้เป็นพันธะสัญญา แล้ววันจากแห่งเราก็ก้าวผ่าน สุดร้าวรานอกสั่นขวัญผวา ช่อดอกรักเคยบานในลานนา เหี่ยวโรยราจากนั้นจนวันนี้.
รพี พรรณราย 1 มี.ค. 2547 22:10 น. - ID 47762 
1142
6
0
1 มีนาคม 2547 22:48 น. - comment id 223548
ดีครับผม
2 มีนาคม 2547 00:21 น. - comment id 223582
มาเปิดตัวใหม่...แบบ..เศร้า..ๆ..อิงธรรมชาติ.. อืมส์....น่าสนใจ.... แวะมาชม...คนชื่อความหมายเดียวกัน
2 มีนาคม 2547 00:34 น. - comment id 223584
ตะวัน....มาใหม่อีกที.. ยินดีต้อนรับสู่สีสรร..ไทยโพเอ็ม... ยินดีรู้จัก... แนะ...เกิดใกล้กันอีกน่ะเรา.... ชื่อก็คล้ายกันอีก...เฮ้อ...มีญาติแล้วเรา.. ---------------------------------------------- ภาพใสสดงดงามของความหลัง ริมฟากฝั่งตาปีที่ยิ่งใหญ่ สองเราเคยเห่กล่อมหล่อหลอมใจ หยิบยื่นให้เป็นพันธะสัญญา แล้ววันจากแห่งเราก็ก้าวผ่าน สุดร้าวรานอกสั่นขวัญผวา ช่อดอกรักเคยบานในลานนา เหี่ยวโรยราจากนั้นจนวันนี้. ได้มาเยือนลานนา..กันอีกหน.. มายืนชม....สายน้ำ.ณ.แห่งนี้... หวลระลึก...ถึงเจ้า....น้องคนดี.... ที่แห่งนี้..คือ..ภาพฝัน..เราสองคน.. ภาพอดีต..แค่ได้..ระลึกถึง... จะชื่นมื่น..อย่างใจ..ไม่ได้หนา... สานน้ำตาปี..ไม่ไหล..ย้อนกลับมา... เหมือนรักของข้า...จากไป..ไม่กลับคืน คงได้แค่เก็บภาพ...ของความหลัง.. ริมฝั่ง...น้ำตาปี....ปีละหน.... โอกาสหน้า...ถ้าได้..มาเยือนยล... หวังสักหน...จะมีคน...มาคู่ใจ.... ปล. ต้อนรับ..น้องใหม่..จ๊ะ...
2 มีนาคม 2547 01:10 น. - comment id 223593
นอกจากกลอนจะเพราะแล้ว ... คุณยังเลือกรูปได้เหมาะมากๆอีกด้วย จะรออ่านบทต่อไปนะคะ
2 มีนาคม 2547 16:11 น. - comment id 223820
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_26542.php ฝากลากับตาปี พุดพัดชา แม่...ผู้ให้ พรระวี มองสายน้ำบิดเกลียวไหลเชี่ยวกราก ต้นน้ำจากเทือกไพรไกลนักหนา ผ่านขุนเขาน้อยใหญ่ไหลล่องมา สู่ไร่นาทวยไทยได้พึ่งพิง ละลอกคลื่นรื่นริ้วพริ้วพรมฉ่ำ กระซิบร่ำกล่อมฤดีสุขียิ่ง ในอ้อมกอดแม่ตาปีที่อ้อนอิง สรรพสิ่งสวยแสนแดนคนดี แม่ตาปีมีความหมายของสายน้ำ คุณแม่ล้ำเลอค่าเป็นราศรี ด้วยดวงใจจงรักและภักดี เทอดตาปีฝากกาย ณ ชายชล.. ................... ฝากลาถึงตาปี..พุดพัดชา จะกี่พรากจากตาปีถิ่นที่รัก จะอกหักกี่ครั้งกลับหลังหัน จะกี่ปีกี่เดือนอีกกี่วัน จะคงฝันวันเสน่หาถิ่นตาปี.. ฝากกระซิบริมแก้มแถมถึงคนดีที่นาสาร คนในใจแสนนานแสนรักในใจนี้ คนเคยรักเคยฝากใจมานานปี ฝากตาปี..บอกลา..หวังชาติหน้าเราพบกัน.. ****** หวังใจว่า รพีคือระวีนะคะ รักคิดถึงห่วงใย
2 มีนาคม 2547 17:09 น. - comment id 223844
โอ้ตาปีไหลหลากเคยจากไป ทิ้งกลิ่นไอแห่งหลังให้คลั่งหา เมื่อจากไปใจหนึ่งคะนึงมา คิดกี่คราคิดถึงซึ่ง...ลำนำ ฝากดวงใจให้จมลงใต้น้ำ เมื่อทุกยามหนาวดิ่งยิ่งระส่ำ เพียงใด้ยลได้ยินสิ้นถ้อยคำ ราวจะคลั่งจะใคล้ในเนื้อความ หวังระวีคลี่งามตามเดิมดิน หวังทิ้งสิ้นเลือดใต้ในสยาม จะหลั่งรินไหลถมบ่มนิยาม สงบงาม..ดั่งตาปี..ที่ข้ารัก เถิดสายน้ำยามนี้มีเพียงเรา สะท้อนเงากลิ่นใต้ให้ประจักษ์ เถิดตะลุงเล่นเพลงบรรเลงรัก ให้คึกคักโถมถั่ง..ทุกวังเวียง ขอเทริดส่งโนราห์ข้ายกทูน มาช่วยหนุนเลือดใต้ให้ส่งเสียง ให้ว่ากลอนฟ้อนรำ..จำสำเนียง แว่วไกลเพี้ยงโพ้นฟ้า..ผาหลายก เถิดตาปี..พัดพา น้ำตาหนึ่ง ไปรวมบึงรวมหนอง..ทั้งคลองบก เมื่อรวมสายหมายมั่น..พลันสะทก เลือดจะปกฉาบล้ำ..ฉ่ำแผ่นดิน
2 มีนาคม 2547 22:03 น. - comment id 224034
พนมมือคารวะทุกท่านที่เมตตาอารี ต่อคนว้าเหว่คนหนึ่งที่กระเซอะกระเซิงหลงทางมาสู่บ้านอันอบอุ่นด้วยมิตรไมตรี ซึ้งใจเหลือที่จะกล่าว ความเป็นมาของคนว้าเหว่คนนี้ เคยฝึกฝนการร้อยเรียงกวีวรรคสมัยที่ยังเป็นนิสิตเด๋อด๋าอยู่ในมหา,ลัย ได้รุ่นพี่ที่ติดตังอยู่วรรณกรรมเป็นผู้แนะนำ หลังจากเสร็จสิ้นภาระกิจการร่ำเรียนก็ได้ออกมาทำมาหากิน ยังมิได้ทอดทิ้งสิ่งที่รักชอบ เดินทางสู่บ้านหลังนี้โดยบังเอิญ อยากพักพิงผ่อนคลายสักช่วงหนึ่ง โปรดชี้นำ โปรดตักเตือน จักเป็นพระคุณยิ่ง ขอน้อมคาระวะท่านผู้มีชื่อต่อไปนี้ คุณภูตะวัน,คุณต่องต้อง,คุณComplrtely,คุณพุด พัดชาและคุณลำน้ำน่าน
3 มีนาคม 2547 16:56 น. - comment id 224360
ภาพความหลังยังฝั่งจิตสนิทนั้น ยังจำมั่นในตาปีที่ห่วงหา เคยอิงแอบแนบชิดสนิทครา แต่เมื่อเธอใกล้ตาพาเศร้าใจ *-*แต่งได้ดีจังเลยค่ะ ชอบนะค่ะ*-*
5 มีนาคม 2547 15:41 น. - comment id 225523
ขอบคุณ ผู้หญิงไร้เงา พินิจงานของคุณแล้ว จัดอยู่ในแถวหน้าๆของวงการกวีวรรค ขอเทิดทูนผู้ให้ความเห็นต่อ คนว้าเหว่ผู้หนึ่ง ขอจารึกน้ำใจไว้ในความทรงจำ
5 มีนาคม 2547 20:44 น. - comment id 225685
,มาอ่านค่ะ ขออภัยชอบเป็นคนเขียนสั้นสั้น เวลาเขียนหาใคร
6 มีนาคม 2547 14:39 น. - comment id 225959
ขอบคุณ พี่ tiki ที่เมตตาให้กำลังใจ
6 มีนาคม 2547 17:09 น. - comment id 226055
ร้อยลำนำคำกลอนวอนหวานแว่ว เพลงพริ้วแผ่วผ่านมาคราฟ้าใส ขลุ่ยล้อลมพรมพร่างกลางพฤกษ์ไพร ตาปีไหลสู่กลางใจใครคนดี มองสายน้ำค่ำคืนฝืนใจเหงา มีเพียงเราขาดคู่ครองต้องหมองศรี ฝากความรักลอยไกลในนที แม่ตาปีสื่อรักเห็นเป็นพยาน......ฯ ขอต้อนรับ..มิ่งมิตรคนใหม่..ด้วยความยินดียิ่งค่ะ...ที่นี่เรามีเพื่อน..พี่น้อง..ที่มีความผูกพัน..ด้วยบทกลอน..ที่จะสร้างสรรค์.ผลงานวรรณศิลป์...ให้คงอยู่เป็นมรดกแห่งชาติของเราสืบไปค่ะ...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
