เพราะเธอไม่ใช่ของฉัน ถึงจะรักและผูกพันสักเพียงไหน ฉันก็เป็นเพียงเพื่อน ... และไม่มีทางเปลี่ยนไป เอาไว้คุยแก้เหงาใจในบางที และฉันไม่อาจใกล้เธอ กำแพงมิตรภาพมันขวางกั้นอยู่อย่างนี้ กลัวจะห้ามใจไม่อยู่ ... ต้องฝืนความรักที่มี ด้วยไม่อยากให้เธอนี้ต้องจากไกล และเพราะเธอไม่รักฉัน เรื่องของเราจึงไม่อาจเป็นไปได้ ความเป็นเพื่อน ... สำหรับฉัน ... แม้มันจะน่าปวดใจ ก็จำต้องเก็บความเศร้าไว้ ... เดินข้างเธอต่อไป ... บนเส้นทางสายเดิม
1 มีนาคม 2547 20:40 น. - comment id 223502
เอ่อ อันนี้อ่านแล้วเข้าใจนะ แต่มันยังอ่านแล้วไม่ค่อยได้รับอารมณ์เท่าที่ควร สัมผัสบางจุดมันแปลกๆ ลองๆ แก้ไขดูไปเรื่อยๆ นะจ๊ะ แล้วจามาอ่านอีกนะ
2 มีนาคม 2547 00:06 น. - comment id 223579
สื่ออารมณ์ออกมาได้ดีจ้ะ ................................. ข้าพเจ้าทักทายและเป็นกำลังใจ
2 มีนาคม 2547 10:32 น. - comment id 223666
งืม....เหอๆๆ
2 มีนาคม 2547 17:13 น. - comment id 223850
มิตรภาพกับความผูกพันบางทีมันก็แยกออกจากกันไม่ได้ ดีจ้า..............
3 มีนาคม 2547 16:01 น. - comment id 224334
เพื่อเธอไม่ใช่ฉัน จึงไม่รู้ความรู้สึกฉันที่ให้นั้นมีเพียงไหน จริงแล้วฉันรักเธอเสมอหทัย แต่ก็ยังต้องเก็บรักไว้ในใจที่มี *-*กลอนน่ารักจังเลยค่ะ*-*
8 มีนาคม 2547 03:58 น. - comment id 226715
ถึงมันจะไม่เหมือนเดิม ..แต่อย่างน้อย ๆ เราก็ยังมีเพือนร่วมเส้นทางคนนี้อยู่ ... ดีกว่าต้องเดินคนเดียวนะ ...