+*-สิ่งที่เธอเห็น กับ สิ่งที่ฉันเป็น-*+

พู่กันของหูกวาง

...........สิ่งที่เธอเห็น....................................................สิ่งที่ฉันเป็น......
..เธอคงเห็นว่าฉันเป็นเพื่อนธรรมดา...................ฉันเป็นเพื่อนเธอธรรมดา..
ยามมีเรื่องก็ปรึกษา..เพื่อคลายความเหงา.........แต่ทำไม่เธอจากลา..ตอ้งร้องไห้
...เธอคงเห็นว่าฉันเป็นเพียงรอยเงา...................ฉันเป็นเงาที่คอยปลอบใจ...
ยามเธอเศร้า..ได้มีเพื่อนเข้าปลอบใจ..............แต่ทำไมฉันถึงเจ็บมากมายกว่าเธอ
...เธอคงเห็นฉันร่าเริงยิ้มร่า................................ฉันเป็นคนยิ้มเริงร่า...
ยามเธอเข้ามาก็เล่นสดใส...............................แต่ใครผ่านเข้ามาก็ทักทายเสมอ
...เธอคงเห็นว่าฉันเป็นคนไม่คิดอะไร................ฉันเป็นคนที่แอบมองเธอ..
ยามเธอตัดน้ำใจ..ในยามจำเป็น.......................แต่เวลาไม่เจอ..ก็รุ้สึกเหงาใจ
...เธอคงเห็นว่าฉันเข็มแข็ง...................................ฉันเป็นคนเข้มแข็ง..
ยามเธอแกล้ง..ทำเป็นมองไม่เห็น...................แต่ยามที่โดนคนแกล้ง..ก็มักมีเธออยู่ใกล้
...เธอคงเห็นว่าที่ตัวฉันเยียบเย็น.........................ฉันเป็นคนเย็นชามากมาย..
ยามฉันใกล้เธอน่ะเป็น..เพราะคงหนาวกาย....แต่ยามมีเธอแนบกาย..กลับดีใจเหลือเกิน
...เธอคงเห็นว่าฉันมีคนรักมาก.............................ฉันเป็นคนมีคนรักมาก..
ยามเธอจะจาก..คงไม่ต้องหาความหมาย.....แต่ยามเธอจาก..ฉันกลับไม่อยากห่างเหิน
...เธอคงเห็นว่าฉันมีเพื่อนมากมาย.....................ฉันเป็นรักของเพื่อนเหลือเกิน..
ยามเธอจะไป..คงไม่ต้องบอกลา...................แต่ยามเห็นเธอเดิน..ผ่านไปใจไหวเอน
...เธอคงเห็นว่าฉันไม่คิดอะไร.............................ฉันเป็นคนไม่คิดอะไร..
ยามเธอหายไป..ยามไม่ได้พบหน้า...............แต่ฉันคงกลุ้มใจ..เมื่อมองหาใครไม่เห็น
...เธอคงคิดว่าที่เราเป็นเพื่อนกันตลอดมา.......ฉันเป็นเพื่อนอย่างที่เพื่อนควรจะเป็น..
ยามเธอมองหา..คงมีค่าแค่ให้เสียดาย..............แต่สิ่งที่ซ่อนเร้น..มันมีมากมาย
สิ่งที่เธอมองเห็นอยู่อย่างนั้น
เธอคงคิดว่าฉัน..เป็นเพื่อนธรรมดาใช่ไหม
สิ่งที่เธอคิดว่าการที่เธอจากไป
คงไม่มีความหมายสำหรับเพื่อนบางคน
ฉันเป็นคนแสนอ่อนไหว
ทุกสิ่งที่เป็นไป..อยากบอกว่าห่วงใยทุกแห่งหน
ไม่เคยแปลกใจ..ที่ทำไมไม่รู้สึกกับบางคน
เพราะสิ่งที่ฉันสู้ทน..นั้นเพื่อคนบางคนที่ฉันรักมากมาย..