เปรียบกับ...ตุ๊-กตา...เป็นตัวฉัน แล้วเธอนั้น...เป็นเด็กน้อย...เจ้าของมัน เธอมาเล่น...กับฉัน...เป็นบางวัน ฉันเหงาเป็น...เหมือนกันนะ...เธอรู้มั้ย บางวัน...เธอรู้มั้ย...ฉันร้องไห้ แต่น้ำตา...มันไม่ออก...เธอคงรู้ (ฉันเป็นเพียงแค่ตุ๊กตา จะร้องไห้ได้อย่างไร) มันไปออก...ที่ใจ...ทุกอณู อย่างไร...เธอไม่สู้...รับรู้มัน
28 กุมภาพันธ์ 2547 23:02 น. - comment id 222797
คอมเม้นให้หน่อยจ๊ะ
28 กุมภาพันธ์ 2547 23:29 น. - comment id 222800
ฉันก็แค่ตุ๊กตา ไม่รู้สึกรู้สากับการกระทำของใคร อยากให้เธอรับรู้ว่าตุ๊กตาตัวนี้ก็ไม่หัวใจ ทำไมเธอคิดจะทิ้งก็ทิ้งกันไปไม่ใยดี
29 กุมภาพันธ์ 2547 12:40 น. - comment id 222909
ตุ๊กตาตัวนี้น่าเศร้าจังนะค่ะ
2 มีนาคม 2547 22:16 น. - comment id 224041
หากเปรียบฉันเป็นตุ๊กตา คงไม่มีค่าสำหรับเธอใช่ไหม ในเมื่อเธอมีของเล่นบานตะไท ก็เลยไม่สนใจตุ๊กตาที่เก่าไปของตัวฉัน *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
2 มีนาคม 2547 22:17 น. - comment id 224042
หากเปรียบฉันเป็นตุ๊กตา คงไม่มีค่าสำหรับเธอใช่ไหม ในเมื่อเธอมีของเล่นบานตะไท ก็เลยไม่สนใจตุ๊กตาที่เก่าไปของตัวฉัน *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*