ฉันอาจไม่มีเวทมนต์ใด................. เป็นคนธรรมดาในสายตาใคร ใคร.......บนโลกใบนี้ ความคิดหวังไม่เคยเป็นจริงสักที เหนื่อยล้าที่ต้องเดินรอนแรมอย่างนี้ ..ต่อไป ความเศร้าค่อย ๆ ปกคลุมใจฉัน ให้คนใจหวั่น......หวั่นไหว เพียงเสียงกระซิบแผวเบาเท่านั้นของใจ ที่ฉันรับรู้ได้..ถึงมัน หากฉันมี......เวทมนต์คาถา จะขอไกลห่างความเหว่ว้า... ช่วงเวลานี้ ขอเถอะขอ เพียงหนึ่งข้อที่อยากมี คือถ้อยคำ........เติมใจน้อย น้อย ดวงนี้ ...........ที่รอนแรม............LaNd
ผืนดิน 27 ก.พ. 2547 16:58 น. - ID 47585 
664
3
0
27 กุมภาพันธ์ 2547 21:25 น. - comment id 222385
เขียนได้ดีค่ะ งานอ่านสบาย กำลังดี มีแววไหวอ่อนหวานจารผสม
28 กุมภาพันธ์ 2547 01:09 น. - comment id 222478
กลอนน่ารักจังครับ.. สักวันคนรอนแรม..คงเจอที่พักแรมนะครับ.. พักใจ..ให้ดีดีนะครับ *-*
29 กุมภาพันธ์ 2547 14:07 น. - comment id 222982
หากฉันมีเวทมนต์คาถา จะเสียเธอมาให้ใกล้ฉัน มอบรักความห่วงหาและผูกพัน ให้กับฉันเพียงหนึ่งเดียว *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
