...คอยห้ามใจ ว่าไม่รัก ไม่คิดถึง แล้วไยจึง เป็นห่วง คำนึงหา เพียงเดินผ่าน ทำไมต้องสบสายตา เพียงวาจา ไยใจสั่น ให้หวั่นรอน แค่คำหนึ่ง คุยผิวเผิน แค่เดินผ่าน แค่คำหวาน ที่แสนขม กว่าไม้ขอน แค่ห่างกัน แม้ไม่นาน แค่จากจร ไยทุกข์ร้อน ระทมคิด คิดทบทวน จึ่งตัดใจ ใจตัดขาด ให้ขาดสิ้น ผืนแผ่นดิน มาขวางกั้น กันลมหวน ฝืนตัดใจ ทำใจ ให้เรรวน การมิควร จักไม่ทำ แม้ช้ำใจ ปฏิเสธ กับตัวเอง อยู่เสมอ เพียงพบเจอ แค่มองผ่าน เลยผ่านได้ แต่ยากนัก ที่จะทัก แค่ผ่านใจ ทำเช่นไร เมื่อใจหวั่น ให้พรั่นตน..
มัทนา 26 ก.พ. 2547 16:48 น. - ID 47501 
964
4
0
26 กุมภาพันธ์ 2547 16:57 น. - comment id 221943
คอยห้ามใจว่าไม่รักไม่คิดถึง ทั้งที่ใจยังรำพึงถึงนอนฝัน ไม่เคยเลยที่ชีวิตไม่ผูกพัน ด้วยเพราะฉันคงรักมั่นในตัวเธอ *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
26 กุมภาพันธ์ 2547 17:30 น. - comment id 221971
เพราะมากค่ะ เพราะจริงๆ โดนจังๆ
26 กุมภาพันธ์ 2547 18:04 น. - comment id 221997
อยากให้เขามีความรู้สึกที่ดีกว่านี้... มากกว่านี้.. แต่เราเป็นแค่เพียงคนเดินผ่านก็เท่านั้นเอง *-*
26 กุมภาพันธ์ 2547 19:19 น. - comment id 222059
ความรักก็เป็นเช่นนี้แหละครับ.... แต่รักจะงดงามด้วยตัวมันเอง... * - *
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
