ก่อร่างสร้างฝันมาวันนี้ มีรักจริงเป็นที่พักอาศัย มีรากฐานเป็นหวังดีและมีใจ มิตรภาพที่รวมไว้ใจสองเรา เราร่วมสร้างมันมากับมือ ไม่นึกว่ามันคือความโง่เขลา จะโทษใครไปได้นอกจากเรา ที่ตามืดมัวเมาเอาแต่ใจ ใส่ไปหมดร้อยเปอร์เซ็นต์ความเป็นฉัน รักเท่าไหร่ใส่หมดนั้นไม่หวั่นไหว รักก็รักเต็มร้อยไม่คอยใคร ไม่หลงเหลือเผื่อใจให้ใครกัน รักก็ล่มพังทลายไม่เป็นท่า ทิ้งน้ำตาท่วมโลกโศกกว่าฝัน ความเป็นจริงที่เธอทิ้งลงกลางคัน ทิ้งให้ตัวของฉันลอยทะเล ความรักจริงถูกทิ้งจมดิ่งลง เหลือแต่ใจงุนงงและสนเท่ห์ ถูกคลื่นรักผันผวนและรวนเร ซัดให้ใจซวนเซเพราะเล่ห์คน เอาความรักของจริง...ฉันคืนมา และเอาหยดน้ำตาไปให้พ้น แล้วจะไม่ขออยู่สู้อดทน เพราะรักแท้แม้ซักหน....มันไม่มี
26 กุมภาพันธ์ 2547 15:56 น. - comment id 221909
ดีจังค่ะ
26 กุมภาพันธ์ 2547 16:48 น. - comment id 221939
เอาความรักจริงใจให้คืนมา แล้วจะไม่ต่อว่าต่อจากนั้น จบเสียทีความใจร้ายได้ผูกพัน จบแล้วเลยผ่านฉันอย่าย้อนคืน *-*ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะแต่งได้ดีมาก*-*
26 กุมภาพันธ์ 2547 17:28 น. - comment id 221967
ความเจ็บปวดจากความรักจะทำให้เรารู้คุณค่าของรักแท้ มาเป็นกำลังใจให้คนมีรักค่ะ
26 กุมภาพันธ์ 2547 18:01 น. - comment id 221993
บทกลอนเพราะมาก ๆ ครับ *-*
26 กุมภาพันธ์ 2547 19:18 น. - comment id 222057
เพราะจังค่ะ มาทักทายนะคะ