ฉันไม่ใช่คนในนิยาย

ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม

อย่าหวังให้ฉันเป็นเหมือนคนในนิยาย
เพราะความฝันมันเป็นเรื่องที่แตะต้องไม่ได้อยู่เสมอ
ถ้าเห็นฉันเป็นเหมือนความฝัน...แล้วในความจริงนั้น..เมื่อไหร่จะพบเจอ
อยู่กับความรักที่ได้แต่ละเมอ...เพ้อกันต่อไป
ฉันเป็นได้เพียงผู้หญิงธรรมดาหนึ่งคน
ไม่มีอะไรให้เธอคว้าค้น ไม่ว่าจะมองจากมุมไหน
ฉันมีเพียงมือเปล่า ไม่อาจเสกเดือนดาวเหมือนใคร
อย่ายึดติดกับฝันมากไป...เธอจะไม่รู้ว่าฉันเป็นอย่างไร ในความจริง
ฉันมีเลือดเนื้อ...มีหัวใจ เป็นผู้หญิงธรรมดา
อยากให้เธอตื่นลืมตา และยอมรับทุกสิ่ง
ฉันไม่ใช่นิยายเราไม่ใช่เจ้าหญิงเจ้าชายในชีวิตจริง
อย่าเอาเวลาเธอมาโยนทิ้ง...เพราะเมื่อตื่นมารับรู้ความจริง เราจะเจ็บทั้งสองคน
ขอโทษ.........ที่ฉันไม่อาจเป็นคนในฝันเธอ
ฉันไม่มีค่าขนาดนั้น
และไม่มีวันจะมีค่าได้ขนาดนั้น...................
วันเวลาที่ผ่านมาแม้มันจะสั้น แต่ฉันจะจดจำมันไว้ในหัวใจตลอดไป
อย่าขอร้องให้ฉันลืมเธอเลยนะ.........เมื่อฉันยังอยากจะจดจำมันไปแบบนี้
ขอโทษ............ที่ไม่อาจเป็นคนดี อย่างที่เธออยากให้เป็น