จำได้ไหมใครคนหนึ่งรำพึงไห้ ยามเธอไปฉุดรั้งทั้งแขนขา แม้อ้อนวอนเป็นเลือดจากน้ำตา เธอก็หายินยอมด้วยพร้อมไป แล้ววันนี้จะกลับมาทำไมเล่า หรือรักเน่าจึงเหงาเขาผลักไส เธอจะมาเว้าวอนขอร้องใคร คงไม่ได้แม้แต่ความปรานี หรือต่อให้วันใดน้ำท่วมโลก ความช้ำโศกวันวานมิถอยหนี มีแต่แค้นเท่านั้นเพิ่มทวี แม้นรู้ดีที่ทำก่อกรรมเวร ด้วยหวังให้ดวงใจได้สำนึก คงรู้สึกที่เคยทำหวังให้เห็น ว่าคนอื่นฟื้นใจได้ลำเค็ญ เหมือนเธอเป็นเช่นตอนนี้นี่อย่างไร....
เจลใส 25 ก.พ. 2547 12:28 น. - ID 47429 
622
4
0
25 กุมภาพันธ์ 2547 14:24 น. - comment id 221171
เวรกรรมมันก็เป็นเช่นนี้แหละ
25 กุมภาพันธ์ 2547 15:22 น. - comment id 221219
จำได้ไหมวันนั้นเธอลาจาก ฉันเจ็บมากเพียงไหนเธอก็เห็น แต่แทนที่เธอจะเข้าใจความลำเค็ญ เธอกลับหายหลบเร้นไม่เห็นเงา พอวันนี้เธอผิดหวังมแล้วกลับมา มาให้ฉันโศกาหรือคลายเหงา บอกกันเลยเดี๋ยวนี้ไม่มีเงา ให้เธอเข้าชิดใกล้ในทุกครา ฉันเคยเจ็บเคยช้ำกรรมเพียงไหน ถึงอย่างไรฉันก็ไม่จะคืนหนา ไม่มีแล้วการอภัยในทุกครา ด้วยฉันเจ็บเกินกว่าจะอภัย *-*กลอนโดนใจค่ะ ชอบค่ะชอบ*-*
25 กุมภาพันธ์ 2547 16:52 น. - comment id 221292
อย่าจองเวร จองกรรมกันเลย แต่จงอาฆาตให้ถึงที่สุด อ่ะ ล้อเล่นหรอกนะจ๊ะ
25 กุมภาพันธ์ 2547 19:40 น. - comment id 221482
อืมม์ ความรู้สึกของใจตัองใช้เวลาสักหน่อย ถึงจะค่อยค่อยจางเจ็บนะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
