........

แก้วสีเงิน


 เจ็บยิ่งกว่าเจ็บ
แล้วใยเก็บไว้เจ็บต่อ
รอยิ่งกว่ารอ
แล้วใยรอให้ท้อถอย
รู้ยิ่งกว่ารู้...
ว่าเราอยู่อย่างผู้คอย
ใจเอ๋ย...ใจน้อย
ได้แต่คอย...อย่างน้อยใจ				
comments powered by Disqus
  • แม่จิตร

    22 กุมภาพันธ์ 2547 22:50 น. - comment id 219916

    น้อยใจใจน้อยรอคอยอยู่
    รู้ทั้งร้อยร้อยทั้งรู้ดูแต่เธอ
    เฝ้าคอยเก้อเก้อคอยเฝ้า
    รักรุ้มเร้าอีกสักหน
    เจ็บใจจนจนใจเจ็บไม่เข็ดใจ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    22 กุมภาพันธ์ 2547 22:52 น. - comment id 219919

    เจ็บยิ่งกว่าเจ็บ
    แต่ก็เก็บสิ่งเหล่านั้น
    ความเอ๋ยความผูกพัน
    เก็บทุกวันช้ำทุกที
    
    *-*กลอนน่ารักจังเลยค่ะ*-*
  • tiki

    23 กุมภาพันธ์ 2547 13:29 น. - comment id 220088

    บทเรียนชีวิต
    อีกยาวนาน
    หัดเจ็บไว้กอ่น
    แล้วย้อนมาขำวันหน้า 
    นะ อิอิ
    
    เวลามันพาไปจืดจางเองเหะๆๆๆๆ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน