พร่ำถามใครใคร ถามใจคนดี เฝ้าถามทุกที เผื่อมีหนทาง ถามลมพัดผ่าน ยามวิกาลจะรุ่งสาง ว่าแท้จริงทุกอย่าง ถูกสร้างจากอะไร ถามน้ำค้างพรมหญ้า ถามฟ้าที่แสนไกล แต่ไม่ได้ยินเสียงใด เสียงหัวใจกลับเต้นแรง ถามหัวใจร้อนเร่า เสียงเศร้าเหงาแฝง เพราะอะไรทิ่มแทง กลั่นแกล้งทุกข์ตรม เสียงกระซิบจากหัวใจ ดังขยายคล้ายคลื่นลม พัดพาความขื่นขม ดังเรือใกล้จมอับปาง เสียงหัวใจดังแผ่ว เหมือนแก้วบอบบาง กำลังร้าวแตกต่าง เพราะความห่างมาพรากเรา แม้เธอไม่คิด แต่ฉันคิด แม้เธอปิดฉากเก่าเก่า ฉันจะเปิดฉายในใจเหงา และขอเศร้าไปนิรันดร์ ถามเธอ คนที่ฉันรัก คนรู้จัก รักและฝัน คนที่รู้จัก ชีวิตและฉัน อย่าเอาความเงียบงันกั้นกลาง คำตอบเธอที่ได้รู้ ทำให้ฉันอยู่ในโลกร้าง มีน้ำตาเป็นรายทาง คงเลือนรางสุขสมใจ คำตอบเธอที่ฉันรับ หัวใจสดับรับไม่ไหว ความรู้สึกยิ่งแล้วใหญ่ จะขอตายไปให้สิ้นลม
22 กุมภาพันธ์ 2547 00:45 น. - comment id 219396
ขอให้ไม่จริง..... มาทักทายค่ะ ยินดีที่รู้จัก
22 กุมภาพันธ์ 2547 02:46 น. - comment id 219427
แม้เธอไม่คิด แต่ฉันคิด แม้เธอปิดฉากเก่าเก่า ฉันจะเปิดฉายในใจเหงา และขอเศร้าไปนิรันดร์ ชอบมาก....ขอเก็บไว้ในใจได้ไหม... เป็นคนชอบเปิดฉาย...ในใจเหงา..เช่นกัน เขียนดีมากเลยหล่ะ!
22 กุมภาพันธ์ 2547 04:37 น. - comment id 219452
I read it already na kah Wha t can I tell you You know very well I did not go to see the picture today.
22 กุมภาพันธ์ 2547 09:10 น. - comment id 219494
ขอให้ไม่จริงด้วยคน... ไม่อยากให้ความรุ้สึกนี้ มันเกิดขึ้นกับคนพ่ายแพ้ (อย่างผมด้วยคนครับ)...*-*
22 กุมภาพันธ์ 2547 11:41 น. - comment id 219574
คำตอบที่เธอให้ ทำให้ใจสุดขื่นขม เมื่อรักที่เคยชม ไม่สุขสมต้องตรมใจ *-*แต่งได้ดีค่ะ และขอให้ไม่เป็นความจริงนะค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ*-*
22 กุมภาพันธ์ 2547 14:41 น. - comment id 219704
คำตอบเธอที่ได้รู้ ทำให้ฉันอยู่ในโลกร้าง มีน้ำตาเป็นรายทาง คงเลือนรางสุขสมใจ ชอบบทนี้จังเลยครับ....
22 กุมภาพันธ์ 2547 16:34 น. - comment id 219764
กลอนแบบนี้ ก็ดีอีกแบบ เพราะครับ
7 มีนาคม 2547 19:28 น. - comment id 226555
ถ้าคิดว่ามันไม่ได้เรื่อง มันก็จะไม่ได้เรื่องเสมอ ในใจเรา ถ้าคิดว่ามันใช้ได้ มันก็ทำให้ไม่ห่อเหี่ยวจนเกินไป