กินอะไรหรือยังตั้งแต่เช้า นี่ปาเข้าตอนเที่ยงแล้วรู้ไหม ไปกินข้าวเดี๋ยวนี้เลยไปเร็วไป งานเอาไว้เดี๋ยวมาทำก็ยังทัน ฮะโหล...นี่อยู่ไหนหรอช่วยบอกหน่อย ที่จะไปให้ฉันค่อยนายไหมนั่น รีบหน่อยนะมันสายแล้วเขาว่ากัน อย่าลืมหยิบของหลายอันบนโต๊ะนา นี่...ใจเย็นเสียก่อนได้ไหมเล่า โธ่คนเราก็มีพลาดกันบ้างหนา พาลโกรธเขาแล้วเราได้อะไรนา อย่าดีกว่ามาเถอะมาช่วยแก้กัน เสียงของเธอทุกประโยคบอกเรื่องราว ระหว่างเราบอกเล่าเคล้าสุขสรรค์ แม้ชีวิตไม่ยั่งยืนเป็นนิรันดร์ แต่ฉันนั้นพร้อมรักมั่นแต่เพียงเธอ
20 กุมภาพันธ์ 2547 23:06 น. - comment id 218876
ทุกประโยคที่เธอนั้นบอกเล่า เธอคอยเตือนตัวเราในทุกที ทำให้ฉันมั่นใจในฤดี ว่าเธอเป็นกำลังใจนี้ให้ฉันเสมอ *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
21 กุมภาพันธ์ 2547 00:03 น. - comment id 218894
ไม่เห็นนานเลย...ดูท่าจะมีความสุขดี
21 กุมภาพันธ์ 2547 15:53 น. - comment id 219123
แต่งกลอนได้น่ารัก เสลาสลักสวยใส เรียบง่ายแต่กินใจ แต่งได้ไง คิดเก่งจัง
21 กุมภาพันธ์ 2547 17:29 น. - comment id 219191
น่ารักดีค่ะ ^-^