หมดแล้วล่ะความรักที่มีให้ เหนื่อท้อใจเมื่อเห็นเธอกับเขา พอกันทีกับบทบาทที่เป็นเงา จากนี้ไปเราสองไม่เกี่ยวกัน จะเลิกรั้งคอยรักให้รำคาญ พยายามไม่ซมซานเมื่อห่างเหิน สิ่งที่ให้ไปไม่มีค่ามันเจ็บเกิน ไม่สนใจกันก็ขอกลับไปรักตัวฉันเอง.........
Jeff 19 ก.พ. 2547 21:07 น. - ID 47088 
1447
2
0
19 กุมภาพันธ์ 2547 21:58 น. - comment id 218504
น้อยใจ ไปทำไม ให้เมื่อยตุ้ม คนอื่นกลุ้มกว่าคุณ มีมากหลาย แต่ฉันเอง ก็กลุ้มกว่าคุณ นะมากมาย คุณตังหาก ที่สบายกว่าใครๆ ลองมาคิดแรกเริ่ม เติมชีวิต กับความคิดที่ดีศรีสดใส ช่วยคนให้พ้นรอด และปลอดภัย จงภูมิใจที่คุณดี กับทุกคน บุญญาข้านี้ ขอ ให้หนุน กับบุญคุณ คนที่ให้ ใครได้ผล คุณทำไป สิ่งดีดี ย้อนกลับมาหาตน เชื่อเถิดทน เชื่อเราไม่หมางเมิน อาจเป็นเพราะเหตุไรคุณเห็นหรือ เรานั้นฤา จักรัก หักห่างเหิน เหตุเพราะเรา เหนื่อยมากที่เผชิญ กับคนเพลิน เล่นอะไร ให้เรา....งง เพราะไม่รู้อย่าน้อยใจไปให้มาก เป็นเพราะอยากเข้ามาหา พิศวง กับคนน้อยคนใหญ่มีหลายองค์ ที่จะชงกับเราเขากั้น....กลาง ไวค่อยต่อในicqละกานนนนนน ไม่ได้เล่นตั้งนาน ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆมาก เพราะ 24ชั่วโมง เจอแต่พวกไม่ใช่เลยทำให้เราต้อง ไม่มีเวลาเล่น
20 กุมภาพันธ์ 2547 01:47 น. - comment id 218563
มาอ่านค่ะ jeff
20 กุมภาพันธ์ 2547 12:33 น. - comment id 218660
อย่าเหนื่อยอย่าท้อใจ เธอรู้ไหมฉันห่วงหา เป็นห่วงเป็นใยเสมอมา และยังเห็นค่าเธอนั้นเสมอไป ใช่ว่าฉันจะไม่สน หรือมีคนในกมลชิดใกล้ เธอเป็นคนเดียวในหัวใจ ที่ฉันห่วงใยในทุกวันเวลา *-*กลอนน่ารักดีค่ะ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ*-*
20 กุมภาพันธ์ 2547 16:58 น. - comment id 218763
เป็นมนุษย์สุดแย่แก้ไม่ตก มเราบกพร่องไปไม่เสียหาย กลับไปเป็นลมปากและน้ำลาย ของพวกชายหญิงล้วนบ้วนกันไป สังคมนอกบอกได้ไหมใครลิขิต หรือชีวิตคิดไปไกลไหนไหน ตัวเราเองทำเองจะโทษใคร หรือไม่ใช่ใครหนอล้อเล่นกัน ค่ำคืนนี้เงียบสงัดอัอั้นจิต ตัวเราผิดคิดไปเศร้าโศกศัลย์ เสียดายวันเวลาผ่านไป วัน วัน นั่งแต่ฝันเพ้อไปก็ไร้บอยส์ ความคิดคนแตกต่างบ้างก็แปลก ความอื่นแทรกซ้อนเข้ามาพาท้อถอย บ้างก็คิดผิดไปพาใจน้อย บ้างก็พลอยโกรธโทษโอดครวญพลัน เกลียดมนุษย์สุดเล่ห์เสเพลนัก เกลียดตัวชักนำไปให้แปรผัน เกลียดคนแสร้งทำดี หนีไม่ทัน เกลียดทั้งนั้น ฟันลิ้นกันไป อยากมีเพื่อนคอยเตือนเสมือนหลัก คอยนำชักทางเดินแดนสุขใส อนาคตคงดีเพราะน้ำใจ เพื่อนทำให้ใจสุข สนุก ก็ พอ.......................... ขอมอบดอกไม่ในสวน......ที่หอม อบอวนให้เธอ เป็นกำลังใจให้นะ หาก เราตาย ก็ คงไม่มีอีกแล้วล่ะ
20 กุมภาพันธ์ 2547 17:13 น. - comment id 218771
อย่าลาใครโดยคิดไปเองนั่น เสียงสนั่น...ในใจให้ใจหาย หากวันใดเธอยังไม่มีใครๆ ยังมีฉันให้อยู่ข้างเคียงคอยเสมอ อย่าคิดอะไร ให้เปลืองสมองเหมือนเรานั่น เพราะมันเป็นสิ่งไม่ดีชี้ยามเผลอ เราจะลุยอีกไม่กี่วันข้างหน้าเกลอ อย่าให้เบรอก็พอ เราเป็นกำลังใจ คอยดู คอยดู เราจะสู้ หากไม่อยู่ในนี้ ที่หนไหน ให้รู้ว่า ในใจ เราสู้ แทบขาดใจ ไม่ให้คุณ หรือ ใครๆ เสียใจกัน นับ1ใหม่ไม่เป็นไร ก็ดีอย่าง เอาส่วนต่างดี ไม่ดี มาเป็นแปรผัน สิ่งไม่ดี กลายเป็นดี ในชีวัน ขอให้มั่นใจได้ อย่า เสียใจ ไม่ลา ไม่ลา จนกว่า ชีวิตจะหาไม่ ไม่ไกล ไม่ไกล ให้สุขใส หากน้ำตาฉันไหลไม่ให้เห็นไป จงรู้ไว้ ใจฉัน คิดทุกวัน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
