เธอเป็น...ผู้ชายคนหนึ่ง...ที่ฉันนั้นเผลิญใจ เธอกีดกลั่น...ขอบเขต...ระหว่างเรา เธอ...คือคนที่....ฉันหลงรัก แต่เธอ......กลับเดินหนี้...หน้าไม่หันมอง เธอ..เป็นชายในฝัน....ที่ฉันไฝ่หา แต่..ตอนนี้มันเปลี่ยนไป เธอมีคนห่วงใย...รักดั่งดวงใจ ฉันคนห่างไกล...เป็นแค่รักหลงทาง ท้อใจ...ที่หลงรักเธอ รักเธอ..แต่เธอไม่รัก ก้อแค่เสียเวลา...กับน้ำตา ก้อแค่เธอ...ไม่รักกัน ผิดไหม...ที่รักเธอ ก้อแค่...หลงเผลิญใจ รักก้อเท่านั้น หรือผิด...ที่ฉัน...จะเผลิญใจรักเธอ กุหลาบไร้ใจ
ไร้ใจ 19 ก.พ. 2547 04:50 น. - ID 47033 
1547
3
0
19 กุมภาพันธ์ 2547 05:14 น. - comment id 218188
อนะ
19 กุมภาพันธ์ 2547 12:11 น. - comment id 218259
ทำไมต้องเมินหน้าหนี หรือจะหลีกหลี้ไม่ยอมพบหน้า แล้วปล่อยให้ความเข้าใจผิดมาบอกลา และสิ่งที่ตามมาคือปัญหาของหัวใจ *-*รักคนที่เขารักเราดีกว่าไหมค่ะ จะได้สมหวังนะค่ะ*-*
19 กุมภาพันธ์ 2547 15:58 น. - comment id 218379
หากว่าเธอรัก จงยึดปักกับใจฉัน ไม่สลายไปจากกัน จะคงมั่นในรักเดียว ***กลอนนี้ผมชอบมากๆๆๆครับ****
19 กุมภาพันธ์ 2547 18:11 น. - comment id 218434
ระวัง อย่าขยันทําซึ้ง อนึ่ง ให้คิดถึงพอสังเขป....นะจ๊ะคนสวย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
