นานวัน

sun strom


สองวันผ่าน นานนักหนอ ใจพ้อหา
เหงาอุรา เปลี่ยวใจ ใครจักเหมือน
รักเขามาก แต่ต้องยั้ง ทำแชเชือน
ประหนึ่งเตือน ให้ตัวเอง ยับยั้งใจ
ใจโหยหา อกอุ่นๆ ที่กรุ่นรัก
แต่ต้องหัก  อารมณ์ใคร่  ให้หวั่นไหว
อดทนนะ แก้วตา อย่าคิดไกล
แม้หัวใจ ร่างกายเจ้า นั้นต้องการ
ใจจะขาด ยามเมื่อเสียง เรียกมาหา
โอ้พี่ยา  ทำสิ่งไร ให้น้องฝัน
อยากอยู่ใกล้ อิงแอบ แนบอกนั้น
หากแต่ฉัน  ต้องทำใจ หยุดร้อนรน
คิดถึงเขา เช้ายันค่ำ  นั่งนับนิ้ว
ใจปลิดปลิว ล่องลอยไป ดูสับสน
หนึ่งวันผ่าน สองวันล่วง เหงากมล
น้องหน้ามล นั่งบ่นพร่ำ    มัน....นานวัน
				
comments powered by Disqus
  • sun strom

    16 กุมภาพันธ์ 2547 09:50 น. - comment id 216888

    ... ความทรมาน คือ การรอคอย ....
        หากการรอคอยนั้น ยังมีความหวังอยู่ เราคงต้องอดทนกับการรอคอยนั้น เพื่อได้สมหวัง ... สักวัน !
                 พายุ   สุริยะ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    16 กุมภาพันธ์ 2547 11:30 น. - comment id 216921

    แม้แต่เพียงเสี้ยววินาที
    ที่ไม่เจอเธอนี้ก็หวั่นไหว
    ยิ่งเป็นวันสองวันยิ่งหวั่นใจ
    กลัวเธอมีใครใหม่ใจระทม
    
    *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
  • แทนคุณแทนไท

    16 กุมภาพันธ์ 2547 14:47 น. - comment id 217018

    ชีวิตก็เป็นแบบนี้แหละ...
    
    มาทักทายเป็นกำลังใจกันครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน