ตั้งแต่วันที่เธอเข้ามา ฉันต้องเสียนำตาไปไม่รู้เท่าไหร่ต่อเท่าไหร่ แต่พอวันนี้ที่เธอจะไป ฉันกลับยิ่งเสียใจมากกว่าเดิม ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไม แทนที่ความดีใจจะเข้ามาเสริม กลับกลายเป็นนำตาที่ไหลมาเพิ่มเติม จากเดิมที่เคยเสียไป หรืออาจเป็นเพราะฉันรักเธอมาก จึงไม่อยากให้เธอจากไปไหน ยอมเสียนำตาด้วยความเต็มใจ ขอเพียงแค่ให้ฉันได้อยู่ใกล้เธอ
15 กุมภาพันธ์ 2547 22:16 น. - comment id 216809
ตั้งแต่เธอก้าวเข้ามาในชีวิต ทุกอย่างมีเหมือนลิขิตของฟ้า ให้ฉันมีแต่เสียเสียน้ำตา และความห่วงหาอาทรณ์ แต่พอยิ่งตอนจากลา ฉันกลับรู้ว่าความห่วงถอย ยากนักยิ่งกว่าความอาทรณ์ หรือความร้าวรอนใดใด *-*โดนความรู้สึกอย่างจังเลยค่ะ ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
15 กุมภาพันธ์ 2547 22:20 น. - comment id 216812
ตั้งแต่เธอก้าวเข้ามาในชีวิต ทุกอย่างมีเหมือนลิขิตของฟ้า ให้ฉันมีแต่เสียเสียน้ำตา และความห่วงหาอาทรณ์ แต่พอยิ่งตอนจากลา ฉันกลับรู้ว่าความห่วงถอย ยากนักยิ่งกว่าความอาทรณ์ หรือความร้าวรอนใดใด *-*โดนความรู้สึกอย่างจังเลยค่ะ ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
15 กุมภาพันธ์ 2547 22:31 น. - comment id 216820
ตั้งแต่เธอเข้ามา ฉันก็เสียน้ำตาเหลือเกิน ว่าฉันนั้นต้องเผชิญ น้ำตาที่ร่วมเติมเต็มหัวใจ แต่เมื่อเธอจะจากกัน ฉันรู้ซึ้งถึงสิ่งนั้นว่ายิ่งใหญ่ และยิ่งทำให้ฉันเสียใจ และมีน้ำใสมากว่าตอนเธอชิดใกล้ในทุกวัน ฉะนั้นถ้าเป็นไปได้ เธอมีความหมายในใจฉัน ฉันอยากให้เธอชิดใกล้ในใจกัน แม้ว่าฉันจะต้องมีน้ำตา *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
16 กุมภาพันธ์ 2547 09:45 น. - comment id 216885
ตั้งแต่เธอเข้ามา ฉันก็ไม่รู้เสียน้ำตาไปเท่าไหร่ แต่ก็ยังอยากให้เธอมาชิดใกล้ แม้จะเสียน้ำตาเท่าไหร่ก็ยอม *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
16 กุมภาพันธ์ 2547 09:47 น. - comment id 216887
ขออภัยนะค่ะ เมื่อคืนอ่านแล้วโพสต์เท่าไหร่ก็ไม่ขึ้นนะค่ะ แต่พอวันนี้จะโพสต์ใหม่ให้ ไงข้อความที่ผ่านมากลับขึ้นมาก็ไม่รู้นะค่ะ ไม่เข้าใจจริง ๆ ค่ะ
16 กุมภาพันธ์ 2547 15:07 น. - comment id 217044
มาทักทายครับ..........
24 มีนาคม 2547 10:14 น. - comment id 236000
มาแล้ว555+ ราอูล