อยากจะเรียกเธอด้วยคำเก่า-เก่า แต่ตอนนี้ระหว่างเราไม่ได้เป็นอย่างนั้น ไม่เหลือแม้เศษเสี้ยวความผูกพัน ที่ผ่านมาคิดว่ามันแค่ฝันไป อยากจะกลับไปที่เก่า-เก่า ที่-ที่เราได้เคยชิดใกล้ แต่ตอนนี้ใจเรากลับห่างกันแสนไกล ทั้งที่อยู่ใกล้เพียงเอื้อมก้อถึงกัน..... อยากกลับไปอ่านกวีบทเก่า-เก่า ที่สองเราเคยร่วมแต่งสร้างทางฝัน บทกวีบบอกความรู้สึกให้กันและกัน แต่ตอนนี้...น้ำหมึกมันกำลังจะจางไป ไม่มีใครสามารถย้อนวันเก่า-เก่า ที่สองเราเคยผูกพันกลับมาได้ ถึงวันนี้ฉันก้อได้แต่ทำใจ ให้เธอเดินจากไปโดยไม่เสียน้ำตา ภาพเก่า-เก่ายังติดอยู่ในความทรงจำ เสียงของเธอยังตอกย้ำถึงความห่วงหา คำหวานของเธอยังก้อหูอยู่ตลอดเวลา คำที่เธอ.........บ อ ก ล า .........ยังสะเทือนอยู่ในใจ ในวันนั้นแทบล้มทั้งยืน แต่ยังฝืนยิ้มทั้งที่ใจแสนจะหวั่นใหว เพื่อบอกให้เธอรู้ว่าฉันไม่ได้รู้สึกอะไร ไ ม่ เ สี ย ใ จ ทั้งที่ใจเจ็บปวดสุดจะทน
เม็ดซายน์ 13 ก.พ. 2547 09:39 น. - ID 46680 
845
1
0
13 กุมภาพันธ์ 2547 18:24 น. - comment id 215757
ภาพวันเก่าเก่า ที่มีสองเราเคยข้าง ทำให้ฉันเจ็บปวดกับความอ้างว้าง ที่มันแตกต่างจากภาพเก่าเก่าที่มี ภาพวันเก่าเก่า ทำให้เหงาในใจนี้ เพราะรู้ว่าเธอคนดี คงไม่มาให้เหมือนภาพนี้ที่พบเจอ *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ แต่งเก่งจัง ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
13 กุมภาพันธ์ 2547 21:10 น. - comment id 215875
สวัสดีครับ คุณเม็ดซายน์ กลอนซึ้งมากครับ เพราะด้วย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
