... หิ่งห้อย ด้อยแสง หมดแรงรัก ... นั่งคอยน้องมองไปด้วยใจหวัง ว่าพี่ยังมีใครใฝ่ฝันหา แต่คอยแล้วคอยเล่าเจ้าไม่มา คงเบื่อหน้าพี่นี้ที่แสนจน มองสายน้ำไหลเอื่อยเรื่อยธารใส เหมือนหัวใจไหลไปให้หมองหม่น คิดถึงเพียงดวงหน้าน้องหน้ามล แต่เพราะจนทนช้ำระกำทรวง ชาตินี้มีเพียงสิทธิแค่มองภาพ มิอาจทาบแนบกายได้ของหวง ดั่งหิ่งห้อยด้อยแสงแห่งดาวดวง ละลิ่วล่วงลงดินสู่ถิ่นเดิม
12 กุมภาพันธ์ 2547 15:41 น. - comment id 215205
:)
12 กุมภาพันธ์ 2547 18:47 น. - comment id 215299
หิ่งห้อยด้อยแสงหมดแรงรัก คงต้องช้ำระกำนักเมื่อรักหน่วง ความภักดีมีให้ในทั้งปวง กลับมาเจอคนหลอกลวงทรวงระทม *-*กลอนไพเราะจังเลยค่ะ*-*
13 กุมภาพันธ์ 2547 09:00 น. - comment id 215570
คิดถึงจัง มากที่สุด รู้ป่าวคะ ติดธุระ มาไม่ได้ ใจห่วงหา ทุ่มกว่า ๆ กลับเข้าบ้าน จึงโทรมา คุยนิดน่า อุ่นหัวใจ หลับสบาย รักคิดถึงพี่เสมอนะคะ