รู้ใจกันไปเสียหมด เลยคลายความพยศ .. ลงเกือบครึ่ง พูดจารู้เรื่องขึ้นมานิดนึง จากที่เคยปั้นปึ่ง .. และดึงดัน อาจเป็นเพราะเธอเข้าใจ คอยยกโทษให้เมื่อดื้อรั้น สำนึกได้ .. โดยฉับพลัน ว่าเมื่อรักกัน .. ควรเกรงใจ มีรักต้องรู้จักรักษา มีคนรู้ค่าต้องถนอมเอาไว้ หายากนะนี่ .. มีคนรู้ใจ ถ้าเกิดเสียไป .. ขึ้นคานแน่เลยมาแตง
มาแตง 8 ก.พ. 2547 20:03 น. - ID 46359 
1864
4
0
8 กุมภาพันธ์ 2547 21:34 น. - comment id 213642
^_^
8 กุมภาพันธ์ 2547 21:45 น. - comment id 213648
ได้เห็นค่า ก่อนพลาดพลั้ง ช่างมีน้อย พลันเลื่อนลอย เมื่อรักจบ นึกกลับหลัง สิ่งล้ำค่า รักษาไว้ ยากจะพัง ตราบชีพยั้ง ชีวิตคน ช่างทนทาน อิจฉาชื่อ รักคุณครับ จัง ไปไหนก้อบอกรักไปทั่วเลยนะครับ ....อิอิ
9 กุมภาพันธ์ 2547 00:51 น. - comment id 213697
ฮ่า ๆ จริงครับ รักดีมีใจเก็บไว้อยู่ รักเรียนรู้คู่เคียงใจ รักอ่อนโยนตะโกนเข้าไว้ ไม่ให้เธอหลุดไปเสียโดยดี มีรักดีต้องทะนุทะถอมเนอะ
9 กุมภาพันธ์ 2547 01:05 น. - comment id 213701
อิอิ นั่นสิมีรักต้องหมั่นรดน้ำพรวนดิน ^^
9 กุมภาพันธ์ 2547 18:25 น. - comment id 214001
น่ารักจังความคิดแบบนี้ มาทักทายครับงดงามมากครับ...อ่านแล้วมีรอยยิ้ม-++--+
9 กุมภาพันธ์ 2547 23:44 น. - comment id 214253
มีรักต้องรู้จักห่วงใย และเอื้ออาทรเพื่อให้เกิดความเข้าใจความห่วงหา ความรักจะได้อยู่คู่อุรา และสมหวังเหลือคณาตลอดไป *-*กลอนรักหวานซึ้งจริง ๆ ชอบคะชอบ*-*
12 กุมภาพันธ์ 2547 02:28 น. - comment id 215021
http://www.thaipoem.com/web/boarddata.php?id=3145
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
