.... ลืมไม่ลง ........ ... จะให้ลืม เธอไป จากใจฉัน ไม่มีวัน ลืมได้ ดวงใจเอ๋ย เพราะรักแล้ว รักมั่น นิรันดร์เลย ใจไม่เคย คิดร้าง จางจากเธอ ..... ... ตั้งใจไว้ ในชาตินี้ มีเพียงน้อง ไม่ขอปอง หญิงอื่นใด ใครอีกหนา มีรักเดียว ใจเดียว คือแก้วตา คำสัญญา ตราไว้ ให้จดจำ ...... .... ลืมไม่ลง คงความรัก ปักใจแน่ เป็นรักแท้ แก่เธอ น้ะจอมขวัญ มีเพียงน้อง คนนี้ ทุกปีวัน ตราบชีพพลัน สลายไป ไม่ขอลืม ..........
3 กุมภาพันธ์ 2547 11:49 น. - comment id 211337
ลืมไปไม่รักกัน !! มันยากเนอะ..
3 กุมภาพันธ์ 2547 12:42 น. - comment id 211345
กลอนบทนี้ มีค่า มหาศาล น้องนงคราญ ใจอ่อนไหว ไปทั้งหมด อยากวิ่งหา ซบอกอุ่นให้ หายรันทด แต่ต้องอด ทำไม่ได้ ห่างไกลกัน คิดถึงพี่เสมอนะคะ
3 กุมภาพันธ์ 2547 18:05 น. - comment id 211471
กลอนเพราะมากครับ...มาเยี่ยมนะครับ...อิอิ
4 กุมภาพันธ์ 2547 21:24 น. - comment id 211862
ลืมไม่ลงคงไม่ลืมหรอกคนดี ด้วยว่ารักครั้งนี้นะคงมั่น ฉะนั้นไม่มีวันจะลืมในทุกวัน ด้วยตัวฉันมั่นรักและภักดี *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ ชื่นชมค่ะ*-*