เหงา..และ....น้ำตา

ต้นปาล์ม


     แหงนมองผืนแผ่นฟ้า       ดาวหาย
แลเหม่อมองพื้นทราย           ว่างเปล่า
ถึงมีผู้คนราย                        เหมือนว่า ไม่มี
เพียงขาดเธอฉันเฝ้า            ร่ำร้องรำพัน
     เพราะฉันยังรักล้น           หัวใจ
ถึงจะจากกันไกล                   สุดหล้า
เธอจะรับรู้ไหม                      ใครที่ เขาคอย
ยังเหม่อมองผืนฟ้า                 เปล่าหว้างเดียวดาย				
comments powered by Disqus
  • tiki

    2 กุมภาพันธ์ 2547 14:00 น. - comment id 210868

    เขียนได้ดีค่ะ
    keep on working !
  • ข้าวปล้อง

    2 กุมภาพันธ์ 2547 16:30 น. - comment id 210926

    ู^-^
  • ผู้หญิงไร้เงา

    3 กุมภาพันธ์ 2547 02:08 น. - comment id 211189

    ความอ้างว้างอยู่เป็นเพื่อนฉัน
    ฉันเหมือนมีมันเป็นเพื่อนเสมอเสมอ
    ไม่รู้ทำไมนะเออ
    จริงจริงฉันอยากมีเธอข้างกาย
    
    แต่ที่เป็นอยู่ขณะนี้
    มันเหงาเต็มทีแล้วรู้ไหม
    เหตุผลเพราะเธอมีใคร
    ทิ้งฉันไว้กับความเดียวดายลำพัง
    
    *-*แวะมาทักทายค่ะ*-*

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน