แมลงสาบวิ่งดุ๊กดิ๊ก กุ๊กกิ๊กผ่านกอหญ้า ฟันฝ่าอุปสรรคหาอาหาร วิ่งผ่านทั้งบ้านและภัตตาคาร มันเลาะรานผ่านผู้คน แมลงสาบร้อนรนเหมือนหาของ มะม่วงดองรถเข็นนั้นใช่ไหม ? ไม่ มันไม่หยุดยังวิ่งต่อไป หรือว่าจะหาสิ่งที่ยิ่งใหญ่เกินเข้าใจ แมลงสาบไม่หยุดพัก ร้อนยิ่งนักแต่มันยังวิ่งต่อ เหมือนว่ามันหาของที่มันรอ เฝ้าวอนขอให้มันได้เจอ ตกระกำลำบากไม่เคยหยุด มันวิ่งรุดกาวหน้าตามที่หวัง มันสู้ต่อเหมือนยังมีพลัง ที่ทั้งทั้งล้าทั้งหลังระบม สรรพสิ่งล้วนรู้มีความรัก ได้เพียงรู้จักรักก็พอใจ ถึงธอเห็นฉันเหมือนไม่มีค่าเท่าไร แต่จะหาต่อไปสิ่งที่เฝ้ารอ
1 กุมภาพันธ์ 2547 15:45 น. - comment id 210570
One thousand miles... Beginning one step.... ระยะทางนับพันไมลล์... ต้องเริ่มต้รด้วยก้าวแรกเสมอ... ********************** ไม่มีรักแท้ใดได้มาโดยง่าย หากปราศจากความเดียวดายและหวั่นไหว ผ่านทางเดินแห่งน้ำตาและความเสียใจ เพื่อแลกกับความภาคภูมิใจที่ได้พบเจอ... **********************
3 กุมภาพันธ์ 2547 00:35 น. - comment id 211127
ขอให้สมหวังนะคนดี กับสิ่งที่คุณนี้รอหา และยังไงขอให้สุขอุรา กับความรักที่ค้นหามานานวัน *-*แวะมาทักทายค่ะ*-*