...ลาก่อน...(ฉบับแก้ไขเพิ่มเติม)
ภีม
เมื่อค่ำลงสุริยันพลันลับฟ้า
ดวงจันทราผุดผ่องก็ส่องแสง
เมื่อฟ้ารุ่งแสงจางสว่างแรง
เมื่อฟ้าแจ้งจันทราก็ลาไป
ถึงเวลาต้องจากพรากห่างถิ่น
จิตถวิลห่วงหาพาหวั่นไหว
เหตุจำเป็นนั้นพาลาจากไกล
มิรู้ว่าเมื่อไรได้กลับมา
ยังไม่อยากจากไกลใจอาวรณ์
ใจสะท้อนถึงเธอเพ้อห่วงหา
จากครั้งนี้แสนไกลไปลับตา
เป็นห่วงว่าตัวเธอเผลอเปลี่ยนไป
โปรดเชื่อมั่นความรักสมัครสมาน
แม้เราพรากจากกันมิหวั่นไหว
อยู่คู่เธอเท่านั้นแม้ฉันไกล
เพราะหัวใจของฉันมีแต่เธอ
สุริยาแสงดับลับขอบฟ้า
ดวงจันทรายังอยู่คู่เสมอ
เปรียบดังฉันนั้นอยู่เป็นคู่เธอ
ไม่ปล่อยให้รอเก้อเพ้อเดียวดาย
ถึงเวลาแล้วนะขอลาก่อน
จำจากจรโหยไห้ใจสลาย
ฝากความรักให้อยู่คู่เคียงกาย
อย่าเสื่อมคลายรักนี้ที่ให้เธอ
โปรดดูแลหัวใจไว้ให้มั่น
อย่าแปรผันอย่าร้างอย่าพลั้งเผลอ
หัวใจรักฝากไว้ให้แก่เธอ
ไม่ปล่อยให้รอเก้อขอสัญญา ฯ