ฟ้าใหม่ ๏ ...กามเทพผู้ลิขิตชีวิตรัก ทำไมจักพ้องเราที่เศร้าหมอง ทุกครั้งพ่ายรักพลั้งไร้ทางครอง ฤๅพระจ้องคอยแกล้งช่างแล้งบุญ แรกก็แพ้สองก็พ่ายต่อไปพลาด น่าอนาถเสน่หามาดับสูญ ทุกครั้งไปหทัยเหลือเจืออาดูร ปฎิกูลของเดนรักมากลำเค็ญ เจ็บร่างกายเป็นแผลพอแก้หาย แต่ยากคลายใจเจ็บให้ทุกข์เข็ญ มันเรื้อรังฝังใจแล้วกลายเป็น รูปรอยเร้นเน่าในใจระบม มีแต่ความผิดหวังให้หมางจิต เสียความคิดรู้สึกนึกขื่นขม เมื่อไหร่หนอพระจะให้เราได้ชม ได้สุขสมเมื่อมีรักสักครั้งครา เป็นอย่างนี้ต่อไปต้องตายแน่ แต่ก็แส่ชอบลองต้องเสาะหา ไม่มีรักไม่สบายในอุรา ต้องสรรหารักเด็ดเด็ดให้เจ็บใจ เจ็บกับรักมามากชักชาชิน รู้สึกสิ้นความเจ็บเก็บรักไหว พลาดทางรักผิดหวังช่างปะไร มีรักไว้แม้นผิดหวังก็ยังดี....๚ะ๛ อัลมิตรา ๏ ...ใช่ใครอื่นจะลิขิตชีวิตรัก อย่าทึกทักกำหนดกฏเกณฑ์เขา หากยึดมั่นตัวตนหนทางเรา คงมิเศร้าและโทษโกรธฟ้าดิน รักครั้งแรกอาจแลกด้วยความเศร้า จึงปวดร้าวทุกข์ทนจนสูญสิ้น ไร้พลังแห่งใจให้โบยบิน เที่ยวถวิลครวญคร่ำชอกช้ำตน คือพ่ายแพ้เล่ห์รักมาหักอก แล้วพาลพกโชคชะตาว่าทุกหน เทียบคนอื่นชื่นเขา..เราอับจน ดั่งเศษคนด้อยค่าพาเศร้าใจ แผลแห่งรักสลักตรึงถึงดวงจิต ยากพิชิตสลัดสลดปลดออกได้ จึงพกความผิดหวังฝังจิตใจ นานเท่าใดมิกลบลบเลือนความ แม้นว่ากาลนานเนิ่นอยากเพลินรัก คนอกหักอาจระแวงคิดแย้งถาม จะรู้ค่าได้อย่างไรในนิยาม ว่างดงามหรือล่มจมอย่างเคย ด้วยขอตอบจากใจไม่แอบแฝง หากแสดงความนัยให้เปิดเผย คิด..ดื้อรัก..ภักดิ์หญิงมิ่งทรามเชย ออกปากเปรยเถิดหนออย่าท้อใจ...๚ะ๛
อัลมิตรา 28 ม.ค. 2547 23:52 น. - ID 45581 
1456
11
0
29 มกราคม 2547 00:33 น. - comment id 208905
อืมม์ ถอนใจ
29 มกราคม 2547 01:09 น. - comment id 208931
กลอนไพเราะทั้งคู่เลยค่ะ ชืนชม ชื่นชมค่ะ
29 มกราคม 2547 01:27 น. - comment id 208941
เพราะมากเลยค่ะ
29 มกราคม 2547 03:04 น. - comment id 208971
อ่านแล้วเศร้าจับจิต ไม่คิดจะมีแบบนี้ โอ้ความรักใยไม่ปราณี ให้มีรักที่ดีสักครา ....................... เพราะมากๆๆพอดีปกติเราแต่งแต่กลอนที่เป็นภาษาทั่วไปไม่เคยแต่งกลอนแบบที่ต้องเล่นคำไรมาก พอมาเจอกลอน2บทนี้อึ้งเลยเล่นคำได้ดีจังโดยเฉพาะพวกคำที่เวลาอ่านต้องแปลอะ อยากทำอย่างนั้นได้บ้างจัง =_=
29 มกราคม 2547 11:00 น. - comment id 209028
หนักแน่นมากครับ
29 มกราคม 2547 12:59 น. - comment id 209066
ถ้าจะเปรยให้ฟังบ้าง จะฟังปะล่ะ อิอิ
29 มกราคม 2547 16:10 น. - comment id 209158
โอ้รักแรกแสนเจ็บเจียนใจขาด อิอิ
29 มกราคม 2547 18:23 น. - comment id 209204
อันความรัก มักมี เกินกว่าสอง อกกลัดหนอง ร้าวระบม ตรมหมองไหม้ มีให้เห็น รายวัน อย่าหวั่นใจ เรื่องไม่ง่าย ไม่ยาก หากทดลอง
29 มกราคม 2547 23:21 น. - comment id 209359
รักไม่รักไม่รู้ดูไม่ออก เธอไม่บอกฉันไม่ถามความรักไหน เธอจะรักหรือไม่รักทึกทักไป สักวันใครสักคนจนใจเอง ดูไปเถิดใครทนใครจนแต้ม ใครจะแย้มก่อนกันว่าฉันเจ๋ง ใครเผลอปากฝากรักไม่ยักเกรง จะได้เริ่มบรรเลงให้รู้กัน จะขอตอบจากใจไม่แอบแฝง ต่อตามคิวอย่าแซงอย่าแย่งฉัน เรื่องหัวใจของใครก็ของมัน อย่ามัวรั้นหลอกใครให้รอคอย
30 มกราคม 2547 00:00 น. - comment id 209390
ขอบคุณค่ะ คุณทิกิ คุณผู้หญิงไร้เงา คุณคนผ่านมา คุณดินสอ คุณสายไหมสีน้ำเงิน .. ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ คุณyamazea .. ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ คุณฤกษ์ ( เมื่อไหร่บอกด้วยนะคะ) คุณชัยชนะ ..เบอร์หนึ่งยังหายากเลย จะไปเบอร์สองซะแล้ว คุณเสือ .. อะแฮ่ม ! รักหรือเปล่าสืบเอาจากเรื่องนี้ ถ้อยวจีใช่อื่นฝืนแอบแฝง หากกล้าทำย้ำจิตคิดแสดง อย่าเพียงแกล้งหลอกเย้ยแค่เปรยความ ใครจะแพ้หรือชนะละเลิกก่อน ใครถอดถอนหรือเผชิญเดินใจหวาม ใครเผลอปากฝากคำย้ำนิยาม บรรเลงตามลิขิตชีวิตจริง ใคร่วอนถามหากใจคิดใฝ่ฝัน ถ้อยรำพันเป็นสื่อคือจีบหญิง อยากจะขำเสือขย้ำคิดปล้ำลิง หัวร่อกลิ้งลั่นอาศรมขรมทั้งเมือง .. อ้าวแล้วกัน สองวรรคหลังหลุดคิวอีกแล้วหนอ ..555
30 มกราคม 2547 00:26 น. - comment id 209401
พูดไม่จริงให้ลิงยิงทิ้งเสือ เชื่อไม่เชื่อไม่ว่าอย่าแกล้งถาม เรื่องความรักเมื่อปักใจในนิยาม จะต้องตามหัวใจไปดูกัน ถ้อยรำพันเป็นสื่ออย่าถือสา ไม่คิดจีบไม่มาตามหาฝัน มาแต่งกลอนไม่นอนไม่หลับกัน ใครหัวร่อช่างมันไม่สนใจ รักหรือเปล่าสืบเอาจากใครเล่า ก็แค่เราคิดมากมาจากไหน ยังสับสนตัวเองบรรเลงไป กลอนไปไหนพาใจไปตามกลอน
31 มกราคม 2547 00:55 น. - comment id 209758
กลอนไปไหนพาใจไปตามกลอน ... ชอบจังท่อนนี้ .. เห็นสาส์นสื่อคือนัยให้วิตก หวาดในอกลังเลด้วยเล่ห์เสือ คิดมาหว่านผูกถ้อยร้อยเป็นเครือ ท้าให้เชื่อน้ำคำย้ำวจี หากไม่รักไม่ตามมายังถิ่น ลืมดื่มกินหลับนอนจรพลัดที่ จากอาศรมสู่ชายคาน้องคนดี แต่งกวีเขียนตอบมอบคนงาม รักหรือเปล่าแกล้งเย้าให้เศร้าจิต เดี๋ยวหลงผิดปล่อยใจให้วาบหวาม คิดสับสนเกินละกระบวนความ จึงเอ่ยถามอีกหนคนชีกอ ว่าแน่ใจจริงนะอย่าเพียงหยอก ล่อลวงหลอกลิงช้ำระกำหนอ พยัคฆ์ร้ายย่างกรายหมายพนอ อย่าให้รอเนิ่นนาน...ป่วนการณ์ใจ :)
31 มกราคม 2547 18:21 น. - comment id 210095
ดีคะ
31 มกราคม 2547 20:25 น. - comment id 210146
คุณหมอนข้าง .. ยินดีที่ได้รู้จัก ค่ะ
2 กุมภาพันธ์ 2547 00:59 น. - comment id 210754
บทกวีมีไว้ใช้สื่อสาร มีคำหวานคำงามนิยามให้ คงต้องอ่านตีความคิดตามไป จึงจะไขเรื่องเห็นที่เน้นมา จริงไม่จริงอีกเรื่องต่อเนื่องอยู่ บางคำรู้หยอกกันเพียงหรรษา บางคนอ่านคำหวานเห็นมารยา พยัคฆาคมเขี้ยวขบเคี้ยวใคร จึงขอตอบฝากคำย้ำอีกครั้ง ความจริงจังเท่าไรไม่รู้ได้ รู้แต่หากลิงนำเสือตามไป กลอนพาไหนพากลอนไปวอนตาม
2 กุมภาพันธ์ 2547 13:50 น. - comment id 210864
..555 ลิงนำเสือตามไป .. ดีล่ะ ตามลิงระวังนะ จะพาปีนต้นไม้ซะให้เข็ด .. บทกวีเป็นเพียงเยี่ยงอักษร ร้อยคำกลอนสื่อหวานกานท์สดใส ต้องคำนึงซึ้งตามนิยามไป จึงจะไขดั่งแจ้งแสดงมา เพียงต่อคำย้ำเปรยเฉลยกล่าว บอกเรื่องราวเย้าแหย่แค่หรรษา มิมีเล่ห์หลอกลวงบ่วงมายา ให้พยัคฆาลุ่มหลงลืมพงไพร จึงประสานอักษรเป็นกลอนสด อย่าเลี้ยวลดลืมคำเคยพร่ำให้ หากลิงนำเสือย้ำจักตามไป ชื่นหัวใจ..แม้รู้ค่าว่าไม่จริง ..
4 กุมภาพันธ์ 2547 22:38 น. - comment id 211933
จะนำปีนต้นไหนไม่ว่าหรอก ขอให้บอกพิกัดที่ชัดแจ้ง ให้ตกไม้ตกม้าจนขาแพลง หรือฆ่าแกงอย่างไรไม่ว่ากัน ดูพระจันทร์มองเราเอ้าดูซะ จริงจริงนะทางนี้มีเธอ-ฉัน ต่างคนต่างนั่งจ้องมองพระจันทร์ ไม่มองกันเองบ้างหรืออย่างไร ดุจจันทร์มีดารามาล้อมรอบ เห็นคนตอบกลอนเพียบใครเทียบได้ ลิงเขาคงสุขล้นบนต้นไม้ คงไม่มองหาใครบนพื้นดิน
5 กุมภาพันธ์ 2547 17:43 น. - comment id 212298
..~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~* ......*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~ ...~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*::::( ( ( O ) ) )::::*~~~*~~~*~~~*~~~*~ ...~~~*~~~*~~~*โน้นดูพระจันทร์...พระจันทร์มองเรา ...~~~*~~~*~~~*...~ ...~~~*~~~*~~~*โน้นดูพระจันทร์...พระจันทร์มองเรา ...~~~*~~~*~~~*...~ ...~~~*~~~*~~~*อย่าหลบไปไหนนะจ๊ะ....จันทร์เจ้า ...~~~*~~~*~~~*...~~ ...~~~*~~~*~~~*ส่องมาให้เราเห็นก่อน ...~~~*~~~*~~~*...~~~*~~~*~~ ...~~~*~~~*~~~*จันทร์มาทางนี้...ยินดีมีร่วมกัน ...~~~*~~~*~~~*...~~~*~ ...~~~*~~~*~~~*จันทร์มาทางนี้...ยินดีมีร่วมกัน ...~~~*~~~*~~~*...~~~*~~ ...~~~*~~~*~~~*อย่าหลบไปไหนนะจ๊ะ....จันทร์เจ้า ...~~~*~~~*~~~*...~~~ ...~~~*~~~*~~~*ส่องมาให้เราเห็นก่อน...ส่องมาให้เราเห็นก่อน......~~~*~~~* ......*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~* ยามราตรีนี้เห็นเดือนเด่นฟ้า ส่องสายตาประสบพบสิ่งหวาม สื่อนัยเปรยเอ่ยย้ำลำนำความ เป็นนิยามชัดแจ้งแห่งกมล โอ้จันทร์งามยามสถิตเวหาหาว มวลหมู่ดาวเรียงรายคล้ายสนม กระพริบล้อต่อถ้อยคล้อยนิยม ดุจพร่างพรมระยิบระยับประทับนภา แปลงกายเป็นจังงังนั่งโดดเดี่ยว มองจันทร์เสี้ยวดุจเหงาเศร้ายิ่งกว่า มีผู้ใดจะเข้าใจในอุรา เจ้าลิงป่าที่ขบขันทุกวันคืน แสร้งทำเป็นตัวตลก..แต่อกไหม้ ช้ำเท่าใดก็ข่มระทมฝืน คนมากมายรายล้อมขับกล่อมครืน ใช่ว่ารื่นตามคิดเหมือนผิดนัย คงจะเห็นสุขล้นบนไพรพฤกษ์ เท่าที่ตรึกตรองตนค้นความได้ หมื่นมิตรมากหากขาดทาสดวงใจ สืบเสาะไปหวังว่าจะหาเจอ ..
20 กุมภาพันธ์ 2553 10:26 น. - comment id 393333
..~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~* ......*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~ ...~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*::::( ( ( O ) ) )::::*~~~*~~~*~~~*~~~*~ ...~~~*~~~*~~~*โน้นดูพระจันทร์...พระจันทร์มองเรา ...~~~*~~~*~~~*...~ ...~~~*~~~*~~~*โน้นดูพระจันทร์...พระจันทร์มองเรา ...~~~*~~~*~~~*...~ ...~~~*~~~*~~~*อย่าหลบไปไหนนะจ๊ะ....จันทร์เจ้า ...~~~*~~~*~~~*...~~ ...~~~*~~~*~~~*ส่องมาให้เราเห็นก่อน ...~~~*~~~*~~~*...~~~*~~~*~~ ...~~~*~~~*~~~*จันทร์มาทางนี้...ยินดีมีร่วมกัน ...~~~*~~~*~~~*...~~~*~ ...~~~*~~~*~~~*จันทร์มาทางนี้...ยินดีมีร่วมกัน ...~~~*~~~*~~~*...~~~*~~ ...~~~*~~~*~~~*อย่าหลบไปไหนนะจ๊ะ....จันทร์เจ้า ...~~~*~~~*~~~*...~~~ ...~~~*~~~*~~~*ส่องมาให้เราเห็นก่อน...ส่องมาให้เราเห็นก่อน......~~~*~~~* ......*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~* เเพลงนี้ชื่อเพลงอะไรอ่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
