สายลมหนาวพัดหายไปจากไกล สายลมของหัวใจยังไม่เคยจากไกลจากตัวฉัน สายรักของเราก็คงยังไม่ไปไกลจากกัน แสงแห่งดวงตะวันยังโอบกอดทั้งสองเรา ไออุ่นเพิ่งเริ่มโอบกอดมวลหมู่แมกไม้ หมู่ปลาเพิ่งแหวกว่ายทวนทานน้ำกลางภูเขา แสงตะวันสอดส่องผ่านไม้ใบเห็นเป็นเงา เสียงภูเขาแว่วผ่านมาข้าได้ยิน ยิ่งคิดถึงเธอคนดีที่ไกลห่าง เคยจูงมือเดินตามทางสะพานสารสิน ยิ่งทำให้นึกถึงเจ้าอยู่เป็นอาจิณ เพียงแค่อยากได้ยินคำว่ารักจากเธอผ่านสายลม
คนเขียนกลอน 27 ม.ค. 2547 14:46 น. - ID 45472 
821
4
0
27 มกราคม 2547 16:03 น. - comment id 208357
เอ สะพานสารสิน นี่อยู่ภูเก็ตรึเปล่าคะ เขียนอิงภูมิประเทศแบบนี้ดีนะ เห็นภาพ ดี อิอิ ชอบ
27 มกราคม 2547 19:37 น. - comment id 208381
กลอนเพราะมากเลย มาทักทายค่ะ *___________*
27 มกราคม 2547 22:26 น. - comment id 208451
สายลมหนาว แสงแดด ม่านภูเขา .. บรรยากาศดีจัง
28 มกราคม 2547 00:30 น. - comment id 208512
ฝากรักมากับสายลม ให้คนไกลได้ชื่นชมและห่วงหา ฝากคิดถึงบอกเธอคนไกลตา ฝากห่วงหามากลับสายลม *-*สวัสดีค่ะ วันนี้มาครบรูปแบบของธรรมชาติเลยนะค่ะ อิอิ กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
28 มกราคม 2547 15:53 น. - comment id 208678
หวาน...ซึ้ง......... ...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
