มดขึ้นพระอาทิตย์

sun strom


วันเวลา ผันผ่าน นานแค่ไหน
แต่หัวใจ ดวงนี้ ไม่มีเปลี่ยน
 ถึงแม้โลก ดวงนี้ หยุดหมุนเวียน
 ไม่อาจเปลี่ยน ความรัก จากเธอเลย
 รักมากไป ทุกข์ที่ใจ ใช่ไหมหนอ
 รักต้องรอ ขอเวลา มาชิดใกล้
 รักเธอมาก ปรารถนา ยอดยาใจ
 รักแล้วใย ไม่ได้สม ชื่นชมกัน
 อยากร่วมเรียง เคียงหมอน นอนแนบชิด
 อยากสนิท แนบเนื้อเนียน เวียนวนฝัน
 หากน้องเป็น ดั่งเช่น ต้นตระไคร้
 พี่ขอใช้ ต้มยำ ทำเมี่ยงหวาน
 จะกลืนกิน ต้นใบ ไม่เหลือชาญ
 รสขมหวาน ปานใด ใคร่ขอลอง
พายุ
				
comments powered by Disqus
  • มัท

    27 มกราคม 2547 00:26 น. - comment id 208157

    คิดถึงคนแต่งกลอนจังค่ะ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    27 มกราคม 2547 00:44 น. - comment id 208172

    วันเวลาผันผ่านนานแค่ไหน
    ไม่อาจเป็นหทัยใจเราสอง
    จะมั่นคงซื่อตรงและประคอง
    ให้รักนั้นสมปองเราสองคน
    
    *-*กลอนไพเราะดีค่ะ  งานนี้เห็นทีจะไม่รอเก้อแล้วมั้งค่ะ อิอิ*-*

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน