มันคงเป็นลิขิตรักจากฟากฟ้า ส่งเธอมาได้รู้จักกับฉัน ได้รู้ว่ามีกันทุกคืนวัน แล้วจากนั้นพลันให้เราต้องห่างไกล ฉันหลงคิดไปเองอยู่เสมอ นึกว่าเธอนั้นคิดไม่ผิดฉัน หลงเข้าใจว่าเธอนั้นก็ผูกพัน แต่ความฝันมันสลายภายพริบตา **************.....Love...You ...But....?......ไม่รู้คำตอบเลย.......
Rainsummer 25 ม.ค. 2547 00:47 น. - ID 45301 
3665
5
0
25 มกราคม 2547 12:39 น. - comment id 207443
ไม่ใช่หรอกคนดี พี่คนนี้ก็ยังรักเจ้า แม้มิได้เอ่ยปาก หากก็รักอยากมีเพียงสองเรา ซึ่งหวังว่าเธอนั้นเข้าใจดี
25 มกราคม 2547 13:00 น. - comment id 207471
เข้าใจความรู้สึกค่ะ มาทักทายนะค่ะ *_________*
25 มกราคม 2547 13:55 น. - comment id 207500
ฉันหลงคิดไปเองอยู่เสมอ ว่าตัวเธอก็คิดเหมือนเหมือนฉัน แต่แล้ววันหนึ่งคำตอบที่เธอให้กัน ทำให้ฉันต้องช้ำชีวันจนวันตาย เพราะคำตอบที่เธอมอบให้ เธอบอกเป็นได้แค่เพียงพี่ชาย ไม่เคยคิดมีใจมั่นหมาย เป็นคนข้างกายของฉันเลย *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ*-*
25 มกราคม 2547 14:45 น. - comment id 207536
กลอนเพราะค่ะ
25 มกราคม 2547 15:55 น. - comment id 207561
บุญหรือกรรมนำเรามาพานพบ พอได้คบใกล้ชิดกลับผิดหวัง เธอไม่เคยพูดสิ่งใดให้รับฟัง ว่ามีใจอยู่บ้างหรืออย่างไร.... ก็รีบไปรักเขาทำไมล่ะ อิอิ
26 มกราคม 2547 05:29 น. - comment id 207771
ความคิดเข้าข้างตน ว่าเธอสนหลงดีใจ รับรู้หดหู่ไห้ เข้าใจผิดคิดฝันเอง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
