ปลอบใจตัวเองเพียงลำพัง นั่งหันหลังไม่สนใครอื่นเขา แม้มีคนมาสะกิดสะเกา แต่ตัวเราก็ยังเฉยเมยเย็นชา หรือว่าถึงเวลาคราหมองหม่น คนอย่างฉันจึงทนไม่ไหว คิดถึงเขาไปซะมากมาย อยากลืมไปแต่ทำไมลืมไม่ลง
25 มกราคม 2547 00:15 น. - comment id 207348
พยายามลืมเสียหายหน แต่กมลก็ยังสนกับตัวเขา จริงจริงอยากลืมทุกอย่างระหว่างเรา แต่ทำไมฉันลืมไม่ได้เล่าฉันเองก็ไม่เข้าใจ *-*กลอนน่ารักมากเลยค่ะ ราตรีสวัสดิ์นะค่ะ*-*
25 มกราคม 2547 14:17 น. - comment id 207516
ทำอย่างไรคงไม่อาจจะลืมได้ เพราะมีเธออยู่เต็มหัวใจฉัน แม้จะรู้ถึงวันหนึ่งคงต้องจากกัน จะจดจำมิตรภาพนานเท่านาน ------------------------------------------------ ถ้าลืมไม่ลง ก็จดจำไว้สิครับ วันไหนเหงา ๆ ก็ลองคิดถึงดู
26 มกราคม 2547 05:25 น. - comment id 207770
อยากจะลืม ลืมไม่ลง พะวงจิต ใจครุ่นคิด ถึงเขา ให้เศร้าหมอง เป็นอะไร ขวัญใจ เมินไม่มอง แต่ยังปอง ถึงอยู่ มิรู้วาย