ไม่มีเสียงตอบรับ ไม่มีแม้เศษเสี้ยวของความฝัน ไม่มีแม้กาลเวลาที่รักมั่น ไม่มีแม้เงาเธอผู้ห่วงหา หมดหวังกับใครใคร หมดทุกข์หมดใจ หมดแพ้รักร่ำไห้ หมดแม้คนเชื่อใจ อยากทิ้งความฝัน อยากทิ้งแม้ความอ้างว้าง อยากทิ้งทุกข์ที่เข้าใกล้ อยากเดินไปให้ห่างไกล ใจเจ้าหน่อ....ใยใฝ่หาร่ำไป จะเดินเข้าไปอยู่ใย รักที่ควรเพ้อหา เจ็บมามากเพียงใด เจ็บแล้วเจ็บนาน ใยไม่จดไม่จำ รักในโลกอันกว้างไกล ต้องเจ็บแทบขาดรอน โง่นะโง่อยู่เสมอ เขาไม่รักไม่จริงใจ แต่โง่รักหลงเพ้อ จะโง่อีกนานไหม ชีวิตที่ต้องเดินไป จะเชื่อใครเขาได้ ในโลกแห่งนี้ ก้อเหมือนละคร ทุกบททุกตอน ซ้อนไว้ด้วยความแสแสลง เปรียบดั่งฉัน....รับบทแสนเศร้า รับบทคว้าน้ำตา.... หลายบทหลายตอน เธอแสดงแสลงลวงมา หลงเพ้อหลงละเมอ บทละครอันหวานซึ้ง ฉากสุดท้ายของละคร เธอกับเขาก้อคู่กัน เพียงฉากนี้ก้อร่ำไห้ ไม่เคยแม้สุขในฉากสุดท้าย กุหลาบไร้ใจ
ไร้ใจ 24 ม.ค. 2547 21:12 น. - ID 45287 
1034
2
0
24 มกราคม 2547 21:44 น. - comment id 207265
หน้าส่วนตัว
ไม่ได้ยินเสียงตอบรับ
จากเลขหมายปลายทาง อิอิ...................จากใจของเธอ..............
24 มกราคม 2547 22:07 น. - comment id 207279
ว่าไรนะ
24 มกราคม 2547 23:49 น. - comment id 207323
ความรักใช่ความโง่เขลา เพียงอาจมีบางที่เราต้องค้นหา ว่ารักจริงหรือหลอกควรตอกย้ำอุรา แต่ความรักไม่ถือว่าโง่หรอกหนาคนดี *-*คนที่มีความรักไม่ถือเป็นคนโง่นะค่ะ เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ*-*
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
