ไม่โกรธ - - - ถ้าเธอตัดสินใจ จะยอมให้เธอไป - - - ถ้าหัวใจเธอต้องการอย่างนั้น ฉันเองก็พร้อมสูญเสียทุกความผูกพัน หากตลอดมาเธอยืนยัน - - - ว่าไม่ได้ตั้งใจ แต่อย่าขออะไรจากฉัน อย่าขอให้เก็บกลั้นน้ำตาที่รินไหล อย่าขอให้ฉันเก็บความเชื่อมั่นไว้กับสิ่งใด อย่าขอให้ฉันยิ้มรับการจากไปที่เธอมี ไม่โกรธ - - - ถ้าเธอตัดสินใจ แต่ฉันคงทำไม่ได้ - - - ที่จะเข้มแข็งต่อไปนับจากนี้ เพราะฉันคงไม่เหลือสิ่งใด - - - เพื่อจะก้าวต่อไป เธอรู้ดี อย่าเรียกร้องอะไรจากคนไม่มี - - - คนนี้เลย ** ความรัก .. มักสอนให้เรารู้จักการให้ ไปพร้อมๆ .. กับการสูญเสีย **
24 มกราคม 2547 01:51 น. - comment id 206795
--->อืมส์..ความรัก..เห็นด้วย...ความรัก..ทำให้คนรู้จักให้..และการสูญเสีย..ไปพร้อม ๆ กัน.. และความรัก..ก็ทำให้คนร้องไห้... แต่คนบางคน (อย่างพี่ภูฯ) ก็พร้อมจะร้องไห้..ให้ความรัก... ----> มาให้กำลังใจจ๊ะ
24 มกราคม 2547 10:42 น. - comment id 206913
ความรัก..ล้นจอล้นใจในร่มรักเรือนไทยเลยค่ะ เป็นความงามธรรมดาธรรมชาติคนธรรมดาใจ ห้ามไม่ได้ค่ะ..ตราบยังมีเลือด เนื้อ มีหัวใจ และตราบที่ยังมีอุทัยโลกหมุน.. แต่บางที.. เมื่อฤดี..ร้าวราน..พานเศร้าหมองหม่นด้วยมิสมหวังในรัก ก็จำต้องเรียนรู้การหักใจ..ตัดใจ มิทำร้ายหัวใจตัวเอง.. มีคนดีที่พี่พุดแสนรัก..ตอกสลักคำตราไว้ให้จำจดว่า.. มีทางเดียวเท่านั้นที่จะตัดโซ่ธารสายกรรมแห่งรักช้ำชอกได้..คือการใช้ธรรม..และภาวนารอรอรอ...จนกว่ากุสลจนะมากพอได้เครียงร่างใจจิตวิญญาณมิห่างกัน..ทุกภพชาติเป็นพิสวาสมิรู้คลาย..มิสายเกินไปค่ะ ด้วยเข้าใจในรัก
24 มกราคม 2547 17:47 น. - comment id 207138
ถูก..........ต้องนะครับ สุข เศร้า เหงา รัก
24 มกราคม 2547 18:30 น. - comment id 207166
ไม่โกรธยกโทษให้ เรื่องหัวใจสุดบังคับ ก้มหน้าก้มตารับ ไม่รั้งกลับให้ไปดี
24 มกราคม 2547 20:02 น. - comment id 207192
ไม่โกรธหรอกคนดี ที่เธอนี้ไปจากฉัน แต่อย่าห้ามฉันแล้วกัน กับน้ำตารินไหลนั่นอย่าห้ามฉันเลย *-*ความรักคือการให้ค่ะ เห็นด้วย และชอบมาก ตรงความรู้สึกของตัวเองดีค่ะ*-*