อดีตกาล หวานซึ้ง ยังตรึงจิต มีสองเรา เฝ้าชิด สนิทมั่น แม้อาทิตย์ หมุนผ่าน นานชั่วกัลป์ หากภาพนั้น ยังฝัง ทุกครั้งคราว ภาพสองเรา จับมือ คือแก้วเก็จ งามดั่งเพชร มณีรุ้ง ฟากคุ้งหาว ผ่านไออุ่น มือสู่ใจ ให้สองเรา เพียงจับมือ ไม่วอนเว้า ก็เข้าใจ ภาพป้อนข้าว เมื่อคราว เราหวานชื่น ข้าวสวยยื่น พร้อมรัก สู่ปากให้ อร่อยล้ำ อร่อยเหลือ เมื่อกินไป เหมือนดั่งกิน ข้าวทิพย์ไซร้ ก็ไม่ปาน ภาพสานกว้าง ดวงดาว สกาวฟ้า แสงจันทรา สวยจัง ดังเล่าขาน แสงทอทาบ อาบฟ้ามืด ยืดยาวนาน ฉันไหว้วาน ขอกอด พรอดรักกัน ภาพอิงแอบ แนบไออุ่น ละมุนจิต ฉันจุมพิต แก้มนาง อย่างหุนหัน จึงถูกทุบ ชุดใหญ่ ที่อกกัน แก้มเจ้านั้น แดงเรื่อ เมื่อเจ้าอาย อีกหลายภาพ แสนหวาน แต่กาลก่อน ยังอาวรณ์ ดวงใจ ไม่ห่างหาย แม้รักเรา คงมั่น มิเสื่อมคลาย หากไม่วาย คิดความหลัง ยังฝังรอย
19 มกราคม 2547 17:19 น. - comment id 204964
หวานจริง ๆ สะด้วยสิ น่าอิจฉาอยากมีคนมาป้อนข้าวให้มั้งจัง ๕๕๕
19 มกราคม 2547 18:40 น. - comment id 205010
หูยย หวานเจงๆขอรับท่าน แวะมาทักทายยามเย็นๆเด้อ
19 มกราคม 2547 18:53 น. - comment id 205016
....ภาพอดีตติดใจให้หวานล้ำ ดังลำนำเล่าขานไร้วันสลาย รักแลกรักซึ้งจิตติดมิคลาย ไร้วันตายรักนั้นฝันจีรัง.... ♥กลอนไพเราะนะคะ อยากเจอจัง รักแบบนี้♥
19 มกราคม 2547 19:52 น. - comment id 205037
ภาพเก่าๆยังคงย้ำเตือน ความหลังเชือดเฉือนใจแทบสลาย ภาพเก่าๆยังคงจำ ไม่เสื่อมคลาย แต่ความจริงแหกลกสลาย ไม่มีชิ้นดี . . . .
19 มกราคม 2547 22:23 น. - comment id 205068
ภาพป้อนไข่ มือซ้าย ชายป่อนเข้า ส่วนเจ้าสาว มือขวา ป้อนเจ้าบ่าว หลังพิธี สู่ขวัญ สมควรเล่า เป็นเรื่องราว งานแต่ง กินดองกัน (ภาพของเพื่อนน่ะ)
19 มกราคม 2547 23:02 น. - comment id 205081
ขอบคุณนะคะ...เป็นกำลังใจให้ค่ะ
20 มกราคม 2547 01:43 น. - comment id 205126
น่ารักมาก...พิกุลทอง... พอดี ไปพักร้อนมา...พอดี ฮืคารุ...เขาบอกให้ภูฯเอา..โน๊ตบุค ไปด้วย...ก็เลยได้อ่านงาน พิกุลทอง.. อ่านแล้ว...นึกว่าเป็นเรื่องเดียวกัน..กับงาน ที่ภูตะวัน เขียน ข้างหลังภาพ http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_43797.php ลองอ่านดูซิ...เหมือนหนังภาค 1 ภาค 2 เลย.. อิ ๆ .. แต่เราชอบน่ะ..งานคุณ..นึกภาพตาม...(หน้าแดง) หุ-หุ-หุ .............. กลับจากพักร้อนคงได้พบกัน
20 มกราคม 2547 05:13 น. - comment id 205152
เขียนน่ารัก
20 มกราคม 2547 06:07 น. - comment id 205157
..อรุณสวัสดิ์คะ.. เรนแวะมา..ทักทาย.. ..ตอนใกล้รุ่ง.. เช้าวันใหม่... เปิดหน้าต่าง..มองผ่าน..ความเวิ้งว้าง.. ..เก็บซ่อน.. ความรู้สึก..บางอย่าง... กับเวลา..ที่ว่าง.. กับภาพ..แห่งความทรงจำ... ..เก็บดาว.. มาร้อย... ผูกดาวน้อย.. เรียงไว้.. สวยล้ำ.. ..ระบาย.. ด้วยสีสัน... มองทุกวัน.. กับฝัน.. เก็บดาว..ดวงโต... ..ในห้องนอน.... มีบทกลอน.. พร้อมดาว..ในขวดโหล... ทำรายงาน.. พร้อมดาวเล็ก..มี้ตาโต.. มี้..โผล่มา.. บอกเก็บดาว.. ในทันที... อิอิอิ.. เฮ้อ!... เรน..แต่งเอง... ลงท้าย.. แบบนี้..ทุกที... มัยร่า.. แว๊ปป...
20 มกราคม 2547 06:11 น. - comment id 205159
เรนฝากบอก..คนข้างบนนู้นน... ..ตะวัน..จับต้องไม่ได้...จริงหรอ... ..แค่เผลอ..มอง.. ก็คง..จะไหม้... ..อยากให้..ตะวัน..มีใจ... ..เดี๋ยวเรนแต่งใหม่.. ให้..พี่ภู..ตะวัน...ใจดี... แบบ...เรน..คิดถึง..พี่ภูตะวัน.. ..ก็เล้ยย.. ได้กลอน..มาฝากนะคะ.. แว๊ปป..
20 มกราคม 2547 12:23 น. - comment id 205244
น่ารักดีหวานซึ้งงงงงงงงงงจิงๆแวะมาเยี่ยมมาชมค่ะ
20 มกราคม 2547 16:30 น. - comment id 205333
สวัสดี ค่ะ มาทักทายด้วยคนนะ *__________*
20 มกราคม 2547 16:48 น. - comment id 205366
ภาพแสนหวานปานน้ำผึ้งเมื่อเดือนห้า แต่ตอนนี้เศร้าหนักหนากับภาพฝัน เพราะความจริงที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน ภาพเหล่านั้นคือความหลังเท่านั้นเอง *-*กลอนไพเราะเสมอน้องชาย ชอบทุกบทกลอนเลยนะจ๊ะ*-*